بنا به گزارش سی‌ان‌ان، این دختر 20 ساله مدافع "آموزش و پرورش برای همه"، رئیس شورای کشوری و همه‌کاره‌ی کشور میانمار یعنی خانم سوچی را به علت سکوتش در مورد وضعیت روهینگیا که از سرکوب شدید ارتش میانمار فرار کرده‌اند مورد انتقاد قرار داد. این گروه اقلیت که از همه امکانات زندگی از جمله تهیه خوراک و پوشاک در میانمار محروم هستند به سوی بنگلادش گریخته‌اند.
بنا به گزارش الجزیره از دو مسئول دولتی در داکا پایتخت میانمار همزمان، با اوج گیری تنش و فرار این گروه ارتش میانمار به سرعت و طی سه روز گذشته مرز این کشور با بنگلادش را مین‌گذاری کرده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، بنگلادش بطور رسمی به این مین‌گذاری اعتراض کرد.
ملاله در اعتراضیه‌اش نوشته است: "در چند سال گذشته، من بارها و بارها این اتفاقات غم‌انگیز و شرم‌آور را محکوم کرده‌ام. هنوز منتظر واکنش برنده‌ی جایزه‌ی نوبل آنگ‌سان سوچی هستم... جهان در انتظار است... مسلمانان روهینگیا در انتظار هستند".
روهینگیا، که یک اقلیت مسلمان در میان اکثریت بودایی میانمار هستند، بعنوان یکی از بیشترین مورد آزار قرار گرفتگان جهان شناخته می‌شوند. میانمار آنها را بنگلادشی می‌داند در حالی که بنگلادش آنها را برمه‌ای می‌نامد، که نتیجتا آنها بدون وطن مانده‌اند.
سازمان ملل متحد گفت که درگیری‌های خشونت‌آمیز اخیر حداقل 398 نفر از مسلمانان روهینگیا کشته شده‌اند، بعلاوه بیش از 73 هزار نفر نیز از ترس جانشان مجبور به فرار شده‌اند. به گفته فعالان حقوق بشر، در شمال ایالت راخین در میانمار، حداقل 30،000 روهینگیایی در زمین‌های تپه‌ای بدون غذا، آب، دارو، و سرپناه به دام افتاده‌اند. فیلم‌های مستند ارائه شده توسط این فعالان نشان می‌دهد که ده‌ها کودک، و زن و مرد در یک کوه، و کنار جنگل‌های متراکم قرار دارند، در حال با دست ساختن پناهگاه‌های موقت از چوب و شاخه‌ی درختان هستند.
این فعالان می‌گویند بیشتر پناهندگان بین دو شهر مرزی آواره هستند و نمی‌توانند از رودخانه مرزی با بنگلادش عبور کنند تا جان خود را نجات دهند. این دومین بار در کمتر از یک سال است که سرکوب نظامی میانمار در این ایالت منجر به فرار و آوارگی جمعی روهینگیا شده است. در اکتبر 2016 نیز پس از آن که نیروهای مرزی ارتش با روهینگیا درگیر شدند حدود 85،000 روهینگیا از مرز عبور کردند و در آنسوی مرز داستان‌های وحشتناک تجاوز، شکنجه و قتلی را که به چشم دیده بودند تعریف کردند.
بیشتر مرز دو کشور میانمار و بنگلادش متخلخل و پوشیده از جنگل‌های انبوه غیرقابل عبور و در نقاطی نیز مجزا به رودخانه است. چند روز پیش قایق حاوی پناهندگان روهینگیا به بنگلادش در یکی از این رودخانه‌ها غرق شد که طی آن ده‌ها پناهندهکشته و یا ناپدید شدند. اکنون معدود معابر قابل عبور نیز توسط ارتش میانمار مین‌گذاری شده است، بدین ترتیب در این نواحی نیز پناهندگان در حین عبور جان خود را ازدست خواهند داد، و در صورت موفقیت در عبور هم احتمالا نخواهند توانست که به میانمار برگردند.
کیو ویو، مدیر اجرایی شبکه حقوق بشر در برمه، در بیانیه‌ای گفت: "زندگی انسان‌هایی اکنون در خطر است که بیشترین آسیب را {در جهان} دیده‌اند، باید بلافاصله به نجات آنها شتافت".
آنها در میانمار متولد شده‌اند
ملاله خواستار پایان دادن به رنج‌هایی است که بنا به گفته‌اش "قلب او را می‌شکند"، و از دولت میانمار خواست این جمعیت را به رسمیت شناخته و به آنها حقوق مساوی با دیگر شهروندان عطا کند. وی اضافه کرد: "اگر خانه آنها میانمار نیست، جایی که آنها برای نسل‌ها زندگی کرده‌اند، پس کجاست؟ باید به مردم روهینگیا در میانمار، کشوری که متولد شده‌اند، شهروندی داده شود... کشورهای دیگر، از جمله کشور من پاکستان، باید از مثال بنگلادش پیروی کنند و به خانواده‌های روهینگیا که از خشونت و ترور فرار می‌کنند، {امکانات} غذا، پناهگاه و دسترسی به تحصیل را فراهم کنند".
روهینگیا که مجبور به زندگی دستجمعی در دهکده‌های ساخته شده از چوب، مقوا و حلبی هستند برای جلوگیری از مورد حمله قرار گرفتن، اغلب دور دهکده‌های خود دیوار چوبی می‌کشند و از آن با چوب پاسداری می‌کنند. بودایی از داد و ستد، تامین خوراک، پوشاک و همه گونه مایحتاج اولیه زندگی به خودداری می‌کنند. خروج این اقلیت و اعلان درخواست کمک آنها از ماموران اغلب به درگیری می‌انجامد که دولت میانمار آنرا حمله به پلیس می‌داند و در پی آن ارتش و گروه‌های تندروی میانماری به کشتار و نابودی دهکده‌های روهینگیا مبادرت می‌کنند.
دیده‌بان حقوق بشر، خواستار اجازه‌ی دولت خانم آنگ‌سان سوچی برای ورود ناظران بین‌المللی مستقل به ایالت راخین شد، همانجایی که عکس‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهند روستاها با فاجعه روبرو بوده‌اند. دولت خانم آنگ‌سان از ورود خبرنگاران، ناظران، و فعالان حقوق بشری و بین‌المللی به میانمار جلوگیری می‌کند.
آنگ‌سان سوچی، در مصاحبه ماه آوریل خود با بی‌بی‌سی، کشتار و تصفیه قومی اقلیت روهینگیا را رد کرد.
