شاهزاده "هری" و "مگان" می‌گویند می‌خواهند مستقل شوند ولی افراد دیگر صورت حساب‌هایشان را پرداخت کنند به این ترتیب مستقل شدن مالی بسیار آسان است.
بدون تردید این یک درس مهم در دوره آموزش دروس مالی در دبیرستان‌های انتاریو خواهد بود. بهترین راه برای صرفه جویی آن است که شما هزینه اضافه نکنید.اگر از هر میلیارد کانادایی سوال کنید خواهید فهمید که در طول 20 سال گذشته چگونه در حالی که درآمدشان به صورت جهشی افزایش پیدا کرده ولی مالیاتشان کم‌ شده است.
اولین سوالی که بعد از شنیدن این خبر به ذهن می‌رسد این است که آیا کانادا هزینه های امنیتی آنها را خواهد پرداخت؟ نه چرا ما باید این نهاد قدیمی‌، منسوخ شده و اساساً غیر دموکراتیک را حفظ کنیم چرا باید سنگ آنها را به سینه بزنیم.
اگر "دوک ساکس" دوست دارد به کانادا بیاید و از نظر اقتصادی مستقل باشد باید هزینه‌های امنیتی خود را بپردازند. طبق قوانین بین‌المللی هری و مگان شخصیت‌های محافظت‌شده هستند به این معنی که کشور میزبان باید هزینه‌های امنیتی آنها را بپردازد. با توجه به مورد توجه بودن آنها برای مردم، پاپاراتزی‌ها مدام دنبال آنها سرک می‌کشند، از جمله در کانادا که کنترل آنها و تامین امنیت این خانواده باید توسط دولت کانادا و با مالیات ما تامین شود.
خانواده سلطنتی امسال از طریق‌ مشارکت مالیات دهندگان انگلیسی 82.4 میلیون پوند (140 میلیون دلار کانادا) دریافت کرده‌اند از این میزان 18 میلیون پوند به این زن و شوهر تعلق گرفته البته 2.3 میلیون پوند دیگر نیز از شاهزاده چارلز دریافت کرده‌اند. هری و مگان برای خدماتی (حضور در مراسم) که ارائه می‌کنند سالیانه بیش از 2 میلیون پوند حقوق (از شاهزاده چارلز) می‌گیرند (که شاهزاده دریافتش از ملکه است و ملکه از خزانه)، البته میزان دارایی‌های انها هم اکنون نزدیک به 30 میلیون دلار آمریکا برآورد می‌شود. آنها حدود 5% درآمدشان (یک صد هزار دلار) را مستقیما از خزانه می‌گیرند که پس از توافق با ملکه فقط این درآمد قطع می‌شود. البته این زوج جوان هزینه بازسازی کاخ تازه مرمت‌شده‌ی خودشان که در انگلستان دارند را به خزانه بازپرداخت می‌کنند تا کاخ را همچنان مورد استفاده قرار دهند؛ بعلاوه محل سکونت آنها در جزیره ونکوور حداقل 14 هزار دلار می‌ارزد.
آنچه در اینجا به ویژه، جالب توجه است این است که ساکسی‌ها در واقع با انجام این کار جفت شش می‌آورند حتی اگر به نظر برسد که از خانواده سلطنتی فاصله می‌گیرند. آنها در تلاش هستند آرم تجاری "ساکس رویال" را در کانادا، استرالیا، اتحادیه اروپا و آمریکا با نشان برجسته پادشاهی انگلیس جا بیاندازند. بنابراین در حالی که آنها ظاهراً از وظایف عمومی خود به عنوان اعضای ارشد خانواده سلطنتی فاصله می‌گیرند ولی هیچ برنامه‌ای برای دور شدن از ثروت حاصل از برندسازی و بازاریابی سلطنتی خود بر روی همه چیز‌، از فنجان های قهوه گرفته تا حوله های ساحلی ندارد. به عبارت دیگر‌، آنها پشت به سلطنت نمی‌کنند‌، آنها سلطنت را به صورت نیمه دائمی به کانادا می‌آورند و به عنوان بخشی از یک برند سازی بزرگ از آن استفاده کنند.
به همان اندازه که ممکن است وسوسه شویم تا از عناصر شرم آور خانواده هری و یا نژادپرستی تهوع آور جامعه معاصر انگلیس نسبت به مگان احساس بدی کنیم‌، نباید فراموش کنیم که ساکس ها اساساً‌ کسب و کاری را راه اندازی می‌کنند که هزینه آن را مالیات دهندگان پرداخت می‌کنند حتی بیشتر از پرداخت قبض آب و برق خودشان.‌ در واقع آنها خودشان را به افرادی تحمیل می‌کنند که مشترکاً با آنها ارتباط ندارند.
براساس برخی از نظرسنجی‌ها‌، حدود نیمی از کانادایی ها فکر می‌کنند که روابط ما با خانواده سلطنتی باید به محض مرگ ملکه الیزابت پایان یابد و بیش از 60 درصد معتقدند که خانواده سلطنتی هیچ نقشی در جامعه و فرهنگ کانادا ندارند.
نشان سلطنت در‌کانادا چیزی بیش از بازدیدهای گاه به گاه و برخی از روابط تشریفاتی بین شاهزاده‌ها و یگان‌های نظامی نیست ولی کانادا برای حفظ نماد سلطنتی در کشور سالانه 50 میلیون دلار هزینه می‌کند در کشوری که هنوز برای تأمین آب آشامیدنی سالم برای جوامع روستایی مشکل دارد. سلطنت نمادی از امپریالیسم نسل کشی است که همه وارثان و مباشرین حقوقی سرزمین کانادا را نابود کرده است.
مگان ، هری و "آرچی"‌ به کانادا خوش ‌آمدید ولی بدانید که مانند افراد دیگر هستید و نباید بار مالی برای مالیات دهندگان داشته باشید.