فرید قاسم اسد علاوه بر مدیریت موسسه آموزشی پیکسلمن در تورنتو نامی است آشنا در صنعت رسانه‌های دیجیتال کانادا و همچنین صنعت ساخت بازی‌های کامپیوتری. وی که در سال 2005 به کانادا مهاجرت کرده است در سابقه درخشان خود پر هزینه‌ترین محصول تاریخ رسانه‌های‌ دیجیتال کانادا یا همان Star Touch  را دارد که بیش از 43 میلیون دلار برآورد عملیاتی آن است.
وی همچنین سرپرستی عملیات طراحی روزنامه بسیار معروف Metro News و Toronto Star را نیز بین سال‌های 2005 تا 2017 به عهده داشته است.
در صنعت Video Game Design  نقش بسیار موثر آن در طراحی بازی‌های معروف شرکت UbiSoftو GameLoftو همچنین‌Bethesda ‌ در شهر Austin  تگزاس تحولی نوین رادر این صنعت رقم زده است.
تا کنون بیش از 1265 دانشجو در زمینه هنر دیجیتال، از گرافیست ساده تا متخصص ارشد جلوه‌های ویژه سینمایی، از این موسسه فارغ‌التحصیل شده‌اند. همانطور که همه می‌دانیم با تغییراتی که بواسطه هوش مصنوعی درپیش است، شغل‌های زیادی در ده سال آینده از بین خواهند رفت و روز بروز، اهمیت کارهای کامپیوتری و حضور در دنیای آنلاین بیشتر معلوم می‌گردد. شاید فرزندان شما خواننده محترم ندانند که با وجود چنین موسسه‌ای، می‌توانند شغلی مطمئن و درآمدی مکفی در آینده داشته باشند. از آنجا که علاقه جوانان به کامپیوتر، بازی‌های کامیپوتری و گرافیک، بسیار زیاد است، می‌توانید آنها را از کانالی درست هدایت کنید. به همین سبب برآن شدیم که با موسس و مدرس این موسسه گفتگویی داشته باشیم تا ضمن آشنایی بیشتر با او، کمکی به کسانی کرده باشیم که این هنر را دوست دارند ولی راه درست دسترسی به آن را نمی‌دانند.
- آقای قاسم اسد متشکریم که این گفتگو را پذیرفتید. لطفا در ابتدا برایمان بگویید که چه سالی به کانادا مهاجرت کردید و شغلتان در سال‌های نخست ورود به کانادا چه بود؟
با عرض سلام و خسته نباشید به شما و هفته نامه بسیار خوب شما و همچنین خوانندگان عزیز و گرامی. خیلی ممنونم از اینکه بنده رو به این مصاحبه دعوت کردید.
من در سال 2005 وارد کانادا شدم و در هفته دوم ورود به کاناداجذب تیم عملیات طراحی Metro News   شدم. جایی که عمیقا خودم را و تجربیات کاری خودم را متعلق به همانجا می‌دانم.
اولین پست رسمی که در آن مشغول بکار شدم Graphic Designer  بود و پس از سه ماه سرپرستی عملیات Layout Design  و News Design  به من واگذار شد.
- انگیزه اولیه شما برای ثبت موسسه پیکسلمن چه بود؟
موسسه پیکسلمن در سال 2006 به ثبت رسید و از همان روز اول هدف اصلی آن انتقال آگاهی و عملیات فنی گرافیک و بخصوص مهندسی هنر به همه علاقه‌مندان و بخصوص ایرانیان عزیز بوده و هست.
بارها و بارها دیده میشد که گرافیست‌ها و طراحان بی‌نظیری که تازه از ایران مهاجرت کرده بودند در شغل تخصصی خود مشغول بکار نمی‌شدند و در بعضی از موارد سر‌خورده می‌شدند. به همین خاطر تصمیم به عملیاتی کردن پیکسلمن در کانادا گرفتم ولی امروز که با شما صحبت می‌کنم هنوز هم بیش از هفتاد درصد دانشجویان ما کانادایی هستند نه ایرانی.
-  کمی در مورد این موسسه برایمان بگویید، آیا این کلاس‌ها ‌بصورت حضوری است؟
سابقه پیکسلمن و یا بهتر بگویم سابقه آموزشی بنده بر‌می‌گردد به سالهای 1993 وقتی نرم افزار Macromedia FreeHand  یکه‌تاز میدان طراحی دیجیتال برداری بود. اولین باری که دست به این نرم افزار بردم و توانستم فارغ از کد‌نویسی‌های طولانی و پر‌خطا براحتی هر آنچه را تصور کنم به تصویر بکشم خود شروع انقلابی بزرگ در تغییر مسیر من از علم زمین‌شناسی به طراحی گرافیک و بعد از آن طراحی چند رسانه‌ای شد. وقتی وارد کانادا شدم با کوله بار ده ساله تدریس در موسساتی چون مجتمع فنی تهران و انستیتو ایزایران و تالیف یک کتاب بنام " مبانی گرافیک کامپیوتری " از انتشارات ایزایران پا به عرصه این صنعت ولی اینبار در آمریکای شمالی گذاشتم.
تمام هم و غم همان روزهای اول کار در Metro News  و بنیانگذاری پیکسلمن پیدا کردن راهی منطقی و علمی در طراحی‌های هنری بود. اغلب دوستان هنرمند و گرافیست ما به موضوع طراحی به عنوان یک موضوع هنری نگاه می‌کردند و شاید هنوز هم بکنند. و من از یک وادی یا سرزمین دیگر آمده بودم. زیرا فوق‌لیسانس من زمین شناسی است و تا آخرین روز ترک ایران عزیز همواره هم روی سدهای بتنی دو قوسی در شرکت سابیر وابسته به وزارت نیرو کار می‌کردم هم دستی در مطالعات و تدریس هنر سه بعدی در طراحی گرافیک داشتم. هنوز هم عمیقا معتقدم نه هنر به تنهایی جایی در بازار کار امروز دارد نه بخش فنی و تکنولوژیکی سایر علوم‌. بلکه مهندسی هنر معجزه قرن است که هم طرح هنری ما را قابل فهم‌تر می‌کند و هم فرمول‌های فنی و مهندسی پشت صحنه‌تکنولوژی را زیبا‌تر.
پیکسلمن مکانی بود که در اصل من می‌خواستم وصلت این دو پدیده را یعنی هنر و مهندسی تکنولوژی را با هم جشن بگیرم و حاصل امتزاج این دو عشق همین چند صد دانشجویی هستند که در گوشه و کنار جهان مشغول بکارند.
کلاس‌های پیکسلمن هم بصورت حضوری و هم بصورت آنلاین در هر دو وبسایت www.pixelman.ca  و www.pixelman.ir به دو زبان انگلیسی و فارسی ارائه میشوند.
- دانشجویان در چه مدت زمان فارغ‌التحصیل می‌شوند و چه هزینه‌ای دارند؟
تمامی 45 دوره ما Pre-Screen  شده The Ministry of Training, Colleges and Universities  در انتاریو کانادا هستند و دانشجوی بالای 16 سال میتواند پس از پایان دوره از ما مدرک تحصیلی خود را طلب کند.
این دوره‌ها بصورت کوتاه مدت ( یعنی زیر 30 ساعت ) و بصورت کاملا کاربردی طراحی شده‌اند و هر آنچه را من و همکارانم در Metro News  و Toronto Star  و یا سایر شرکت‌های بزرگ وابسته به رسانه یا هنر دیجیتال به جهان عرضه می‌کنیم همان را هم به دانشجوی خودمان با افتخار تقدیم خواهیم کرد.
شهریه این کلاسها بصورت 10 ساعت یکبار از دانشجو گرفته می‌شود که هزینه هر ساعت تدریس 35 دلار کانادایی می‌باشد.
- آیا دانشجویان می‌توانند برای ثبت نام اوسپ یا کمک‌های دولتی دریافت کنند؟
خیر. عموما کمک‌های دولتی یا اوسپ به کامیونیتی کالج‌ها و موسسات دولتی تعلق می‌گیرد.
- فکر می‌کنید چه افرادی باید به موسسه شما بیایند و چه آینده‌ای برای آنان متصور هستید؟
هر کسی که علاقه‌مند به هنر دیجیتال و بخصوص رشته‌هایی مثل طراحی و ساخت بازی‌های کامپیوتری یا تولید جلوه‌های ویژه فیلم یا سینما و یا انیمیشن هست می‌تواند در کالج ما ثبت نام کند.
این که من آینده‌ای برای آنها تصور کنم به نوعی غیر ممکن است ولی اگر آنها یا همان دانشجویان با کمک ما آینده‌ای را یا شغلی را برای خود تصور کنند ما قطعا آن هدف یا تصور را به مرحله اجرایی و درآمد‌زایی خواهیم رساند.
اجازه بدهید در این مورد خاص یک مثال واقعی بزنم. سال 2008 دو خواهر که علاقه بسیار زیادی به رشته انیمیشن داشتند جهت مشاوره و گفتگو به دفتر ما آمدند. من پس از اینکه اطمینان حاصل کردم قصد آنها جدیست اولین درس را که عموما برای همه توصیه می‌کنم بنام " Vector Design for Illustration " را به آنها توصیه کردم. پس از این درس که حدود یک ماه بطول کشید درس فتوشاپ را جهت تصویرگری دیجیتال شروع کردیم. در اواخر این دوره هر دو آنها علاقه بسیار شدیدی به تصویرگری کتاب کودک پیدا کردند و در آخر با یادگیری دوره Layout Design  مسیر خود را به شرکت معظم Scholastic  در نیویورک باز کردند و از سال 2009 در همانجا مشغول بکار هستند. همانطور که می‌دانید Scholastic  بزرگترین و معتبرترین شرکت تولید کتب کودکان در جهان است که بیش از 70 درصد کتابهای کودکان از زیر مجموعه‌های تولیدی این شرکت هستند.
در پیکسلمن هدایت دانشجو مطابق بازار کار انجام می‌گیرد به همین خاطر به جرات خدمتتان عرض می‌کنم که بعضی از دروس مانند طبیعت دیجیتالی یا Digital Nature  فقط و فقط در کانادا در موسسه ما تدریس می‌شود و حتی فارغ‌التحصیلان سایر کالج‌ها و موسسات پس از فارغ‌التحصیلی برای این دوره‌های کوتاه مدت بسراغ ما می‌آیند.
- دنیای گرافیک را در آینده چگونه می‌بینید و چه تغییراتی خواهد کرد؟
قطعا گرافیک و هنر دیجیتال آن چیزی نخواهد بود که امروز وجود دارد. رسانه‌های کاغذی بسرعت در حال انقراض هستند و پلتفرم آنها به تبلت تغییر خواهد کرد. به همین خاطر از سه سال پیش به این‌طرف تلفن‌های همراه با صفحات بزرگ وارد بازار شدند. این موبایل‌های بزرگ در اصل تبلت هستند. ایستگاه‌های اتوبوس و مترو دیجیتالی خواهند شد و در لابلای جنگل روبه رشد تکنولوژی و کامپیوتر این گرافیک کامپیوتریست که بیشترین رشد را خواهد کرد. امروزه حتی اداره پلیس و ارتش هم به متخصص گرافیک تعاملی یا Interactive Designer  نیاز دارند.
وقتی از دنیای تغیرات گرافیک می‌پرسیم. یک سوال در ذهن خود من ایجاد می‌شود و آن اینکه ... آیا سال بعد همین شغلم را خواهم داشت یا اخراج خواهم شد.
اگر شما طراح گرافیست هستید و با تبحری بی‌نظیر می‌توانید داده‌های هنری خود را بر اساس اصول اصلی گرافیک در کنار هم چیده و با نرم افزارهای Illustrator و Photoshop به خوبی کار می‌کنید حتما باید کمی هم برنامه‌نویسی بدانید. توجه داشته باشید که زبان‌های تعاملی که انحصارا برای طراحان ساخته شده‌اند مثل HTML – CSS  و JavaScript  را حتما یاد بگیرید. باور کنید یاد‌گیری این زبان‌ها اصلا کار مشکلی نیست‌. از کد‌نویسی نترسید و طرح گرافیکی خود را Interactive  کنید تا بازار کار قدرتمند خود را لمس کنید.
یا مثلا آگهی استخدام گرافیست در شرکت‌های تولید کننده بازی‌های کامپیوتری یعنی کمی آشنایی شما با Game Engine  ها که از نظر شخصی بنده یکی از بهترین بازارهای کاریست.
- فکر می‌کنید بهترین سنی که افراد برای یادگیری به موسسه شما مراجعه کنند چیست؟
کم سن و سال‌ترین دانشجویی که تا کنون پذیرفته‌ایم 12 ساله بوده ولی خود من ترجیح 14 سال به بالا می‌باشد یعنی اینکه وارد دبیرستان شده باشد. و مسن‌ترین دانشجوی ما 76 ساله بوده.
-  دانستن زبان انگلیسی در کلاس‌های شما چقدر مهم است؟
به هر حال اصطلاحات و عباراتی که بکار می‌بریم فنی و هنری هستند و چون در انتهای کار دانشجو باید در یک محیط انگلیسی زبان بکار مشغول شود دانستن زبان تا حدی مهم است. بخصوص وقتی که قرار است برای مصاحبه کاری به شرکت‌های کانادایی فرا‌خواند شود.
در هر صورت ما در موسسه پیکسلمن به هر دو زبان انگلیسی و فارسی با تاکید بر اصطلاحات و ترم‌های فنی و مهندسی تدریس می‌کنیم.
-  من در ابتدا از طریق داستان‌هایتان، با شما آشنا شدم، کمی از نویسندگی‌تان برایمان بگویید
داستان‌نویسی را از بچگی و از سنین کم شروع کردم. خب البته نه بصورت حرفه‌ای ولی هنوز هم جز علایق من هست. همه 36 داستان من در وبسایت http://www.pixelmanstories.com/ در دسترس عموم قرار دارند.
پس از اینکه دوره فیلم‌نامه‌نویسی و تدوین فیلم را به پایان رساندم متوجه شدم که چقدر یک طرح گرافیکی می‌تواند وابسته به داستان‌سرایی باشد. بعدها این ایده که هر طرح گرافیکی یا چند رسانه‌ای اگر بخوبی داستانسرایی یا Storyboard  داشته باشد می‌تواند در دنیای تجارت به یک Brand  تبدیل شود. البته اختلاف زیادی بین  Storyboard و Storytelling  وجود دارد ولی اینکه هر طرحی که می‌زنیم باید بیننده را در انتظار طرح بعدی نگه دارد خود بخشی از عملیات Consistency  یا تداوم و ثبات طرح است که شاید کمبود آن در لابلای المانهای گرافیکی گرافیست‌های امروز دیده می‌شود.
به هر حال داستان‌نویسی یک هنر به حساب می‌آید و بسختی بتوان آن را از سایر هنرها جدا کرد.
آنچه را که شخصا علاقه‌مندم در این گفتگو مطرح کنم این است که ریشه داستان‌سرایی در خلق یک موضوع از هیچی و بر اساس خلاقیت‌های ذهن پر تلاطم اوست . آفریدن از چیزی که هرگز در دنیای پیرامون ما وجود نداشته است همواره موضوع مورد علاقه من بوده است. به همین خاطر همیشه فیلم‌های علمی یا علمی‌– تخیلی برای من جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند و فکر کنم خواهند داشت.
در هنر دیجیتال و Visual Design  هم وضع به همین منوال است. قبل از اینکه طرحی را خلق کنید ابتدا از آن در درون ذهنتان یک داستان تخیلی بسازید. بعد سعی کنید از لابلای تصاویر مبهم ذهنی‌تان سکانس‌های کوتاه‌تر و واضحتر را شکار کنید و در نهایت بهترین‌های آن را در یک قاب محصور کنید تا یک اثر گرافیکی جدید را که همه اجزایش مال شماست بوجود آید. بخصوص وقتی بحث به طراحی‌های سه‌بعدی می‌رسد که موضوع علاقه‌مندی خود من نیز هست. در سه بعدی‌ها محورهای طراحی X – Y  و Z  به شما کمک می‌کنند تا براحتی فضای لایتناهی حرکت ذهن و گستره قدرت نرم افزار را به هم نزدیک کنیم.
- فکر می‌کنید راه پیشرفت در مهاجرت، چگونه است؟
خود‌شناسی بر هر چیزی ارجحیت دارد. باید عاشق باشید . باید عاشق یک چیزی یا یک شغلی باشید . آنگاه بدون در نظر گرفتن درآمدش دیوانه‌وار خودتان را صرف آن خواهید کرد و پس از مدتی کوتاه درآمد بآرامی خودش را نشان خواهد داد. قبلا به شما عرض کردم. من زمین‌شناس هستم و دوبار در شهر کلگری شغل بسیار خوب با درآمد بالا پیدا کردم ولی متاسفانه یا خوشبختانه نتوانستم چشمم را برروی آنچه که عاشقش بودم که همان گرافیک چند رسانه‌ای تعاملی است ببندم.
ما در کانادا هستیم و نباید تعلل کنیم. فقط و فقط دنبال حرفه یا شغلی بروید که دیوانه‌وار عاشق آن هستید آنوقت همه مسیرها هموار خواهد شد.
قطعا مهاجرین و تازه واردان زندگی سخت‌تری را خواهند داشت چه از نظر فرهنگی و چه از نظر اقتصادی و زبان انگلیسی ولی علاقه عمیق بکاری که واقعا دوست دارید انجام دهید همان معجزه قرن است که همه مشکلات را حل خواهد کرد. شخصا معتقدم که انسان باید بلند پرواز باشد و نباید از بلند پروازی‌های عاقلانه در راه پیشرفت دست بردارد.
- چه بخشی از زندگیتان، مفیدترین زمان بوده؟
در مقیاس کوچک و روزمرگی وقتی در کنار همسر و دخترم هستم بهترین و مفید ترین بخش زندگی من است چرا که آرامش آنها ذهن پر آشوب و اغتشاش من را آرام و مرتب می‌کند تا سلول‌های مغزی ذهنم آماده خلق یک موضوع جدید شود. ولی در مقیاس بزرگتر و کاری زمانی را که با دانشجویان با هوش سر کلاس می‌گذرانم مفید‌ترین زمان می‌دانم. وقتی ذهنم در موضوعات مهندسی هنر به چالش کشیده می‌شود رودخانه ایده‌های جدید در ذهنم براه می‌افتد و این درست لحظه‌ایست که تبحر و سابقه 20 ساله به تلاطم می‌افتد.
- از اینکه مهاجرت کردید راضی هستید؟
صد در صد.
مهاجرت یعنی حرکت و حرکت یعنی نپوسیدن. شاید دیدن کمتر اقوام و عزیزان و یا دوری از ریشه اصلی آن تمدن عظیم تمدن ساز چند هزار ساله غم غربت را چند برابر کند. ولی باید حرکت کرد و گوشه گوشه جهان را دید و خوبیهاشان را توشه راه این عمر کوتاه کرد.
- سخت‌ترین دوره مهاجرتتان چه زمانی بوده؟
دوره‌ها نه سخت هستند نه آسان. فقط هستند. بعضی وقتها بار عاطفی و دلتنگی و شاید اقتصادی آنها بالا و پایین می‌رود ولی آنچه مهم است من و شما هستیم که تجربه دست و پنجه نرم کردن با این امواج سینوسی روزگار را می‌آزماییم و می‌آموزیم. شاید این روزها ناملایمات روزگار یا بعضی وقتها توقعات بی‌جا دل آزرده‌مان بکند ولی خوبی این دنیا این است که همه چیزش موقتی است و هیچ چیزش دایمی نیست.
- چه کسی مهمترین عامل پیشرفت در زندگیتان بوده و در انتها چه جمله‌ای را به او تقدیم می‌کنید؟
همه کسانی که چیزی را به من یاد دادند. و مسلما پدر و مادر و همسر و همه معلمانم. همه کتابهایی که خواندم و همه دوستانی که داشتم و دارم. ولی در این میان پدرم که دو ماه پیش در اوج سلامتی با ایست قلبی از دنیا رفت بیشترین سهم را در وجود و حضور من در این دنیا داشته و دارد.
معلمی بی بدیل بود که تا آخر عمر مدیونش خواهم بود نه فقط بخاطر اینکه پدر من بود. که بخاطر سه جمله یا نصیحت گرانی که تا آخر عمر به من و برادر و خواهرم می‌کرد و هرگز تا آخرین نفس دست از تکرارشان بر نداشت:
اول اینکه هرگز فراموش نکن که همه درآمد تو مال‌ خودت نیست. بخشی از آن متعلق به کسانیست که به هر دلیلی نتوانسته‌اند به حداقل‌ها برسند.
دوم اینکه اگر با عشق با همسرت ازدواج کردی تا آخر عمر او را پرستش کن.
سوم اینکه هفت میلیارد جمعیت جهان اینجا نیستند که از تو تعریف و تمجید کنند. اگر خودت را با آنها تطابق دادی هنرمند واقعی زندگی هستی.