از خدا پنهان نیست، از شما هم پنهان نباشد آن که این روزها استاد فضولی سخت ناراحت و نگران است. در سوگ عزیزان از دست رفته بر اثر حوادث مختلف در کشورمان زانوی غم در بغل گرفته و دست و دلش به هیچ کاری رغبت نشان نمی‌دهد. برای جویا شدن احوال استاد سری به ایشان زدیم و او را غرق در اندوهی بزرگ یافتیم. چند دقیقه‌ای در کنارش نشستیم و با هم از عمق فجایع اخیر صحبت به میان آوردیم. استاد پس از مدتی سکوت سر را بلند کردند و گفتند:
"ببینید فرزندم، ما ملتی صبور و مقاوم هستیم. در طول تاریخ بر ما مصیبت‌های فراوانی وارد آمده است. خوشبختانه با شعور و تدبیر و صبر و استقامت توانسته‌ایم قرن‌ها در صحنه تاریخ جهان باقی بمانیم. مطمئن باشید در آینده نیز این‌گونه خواهد شد و مردم ما پیروز از این شرایط ناگوار بیرون خواهند آمد.‌‌
آنگاه برایمان این چکامه را خواندند:
"افسرده ز بیداد زمان‌ست دلم
از جور فلک سخت نگران‌ست دلم
هر لحظه به یاد رخ زیبای جوانان
از شدت این درد به فغان‌ست دلم
*****
خون بارد ز چشم همه مردم ایران
در سوگ عزیزان و جوانان و دلیران
ما را به چه جرمی چنین کردند عقوبت
برخیزیم و کنیم دشمن خود را پشیمان
*****
بیایید از این حادثه، خونبار بگرییم
بر تاریکی این شب دشوار بگرییم
از شدت اندوه چنین درد بزرگی
پیوسته و با شدت بسیار بگرییم
*****
از همت و همبستگی مردم ایران
دشمن شود از کرده خود سخت پشیمان
در سایه تدبیر و درایت‌ همه با هم
کاخ ستم و ظلم کنیم با ضربه‌ای ویران
*****
ما ملتی آزاده در سطح جهانیم
همواره ز کید دشمن ناپاک به امانیم
با شور و شجاعت پس این همه سالها
مملکت خویش ز دشمن بستانیم"