ایران استار- جامعه ایرانی، روز به روز در کشور میزبان ریشه دوانده و حالا تعداد بسیار زیادی از دانشجویان خوب دانشگاه‌های کانادا را ایرانیان تشکیل می‌دهند. خوشبختانه کمک‌های دولتی این امکان را به همه آنها می‌دهد که تحصیل کنند و به عبارتی، خوشبختانه در این کشور، بی‌پولی، مانع از تحصیل نمی‌شود، اما اکثر همین جوان‌ها مشکلات مالی متعددی دارند و برای عبور از مرحله تحصیلشان نیاز به کمک دارند. خیلی از آنها اینجا دور از خانواده‌شان زندگی می‌کنند و طبیعتا مسائل آنها مضاعف است. مطلع شدیم که بنیاد پریا قرار است در برنامه‌ای که روز 7 دسامبر برگزار می‌شود به تعدادی از دانشجویان ایرانی بورسیه اهدا کند و همچنین از یکی از بزرگترین دانشمندان ایرانی در علم فیزیک تقدیر شود. به همین دلیل با احمد تبریزی، بنیانگزار این بنیاد گفتگویی ترتیب دادیم تا از روند این برنامه و بخصوص اهدای بورسیه بیشتر مطلع شویم.
- آقای تبریزی، خیلی متشکرم از اینکه به سوالاتمان پاسخ می‌دهید، از بورسیه‌ای که قرار است در 7 دسامبر اهدا شود برایمان بگویید؟ این کمک را از کجا به دانشجویان می‌دهید؟
- خیلی ممنون از فرصتی که دادید تا با هم صحبت کنیم. ما 3 سال قبل از دولت فدرال اجازه دادن بورس تحصیلی گرفتیم، بدین معنا که کسانی که علاقمندند با تعیین رشته تحصیلی، به دانشجویان کمک مالی می‌کنند. فرض کنید 1500 دلار 2000 دلار و یا هر چقدر که فکر می‌کنند و تعیین می‌کنند که به دانشجوی چه رشته‌ای می‌خواهند پرداخت شود، این پول عیناً به دانشجویی در همان رشته با تصمیم کمیته‌ای که ما به عنوان کمیته بورسیه یا کمیته اسکولار‌شیپ داریم انجام می‌شود. آنها تعیین می‌کنند و به آن شخص مورد نظر، به اسم کمک‌کننده پرداخت می‌شود. امسال به 30 دانشجو بورس تحصیلی میدهیم که عددمان حدود 50 هزار دلار است و البته کمی دیر هم شروع کردیم، به همین دلیل هم 4 یا 5 نفر کمک‌کننده داشتیم که این عدد را تامین کردند. در روز برنامه 7 دسامبر دانشجویانی که در تورنتو یا حوالی تورنتو درس می‌خوانند و می‌توانند در برنامه حضور خواهند داشت، بعضی‌هایشان هم که از بریتیش‌کلمبیا و مونترال هستند، بالطبع نمی‌توانند بیایند ولی حدود 23 یا 24 نفرشان در این جلسه حضور خواهند داشت.
آقای کامران وفا کیست و چه شد که به فکر تقدیر از او افتادید؟
- به دلیل ماهیت وارد شدن به مقوله دادن بورس تحصیلی به این فکر افتادیم که باید حرکتی هم در جهت تشویق و یا قدردانی از چهره‌های علمی ایرانی خارج از کشور داشته باشیم. می‌دانید که در کل به خیلی موارد دیگر توجه می‌شود، ولی متاسفانه در مورد چهره‌های علمی من برنامه خاصی را تاکنون ندیدم، این را هم بگویم که در 11 ماه می 2006 برنامه‌ای برای قدردانی از استادان ایرانی دانشگاه‌های انتاریو که حدود 60 نفرشان را شناسایی کرده بودیم، در "وستون پرینس هتل" برپا کردیم. تعداد زیادی از آنها تشریف آوردند و کامیونیتی به شایستگی از آنها تشکر کرد، این چیزی است که ما فکر کردیم اکنون نیز باید از این شخصیت‌های برجسته در این نوع برنامه‌ها تشکر و قدردانی کنیم. به دلیل توجه به این مسئله و علمی بودن این جریان، موفق شدیم موافقت بزرگترین فیزیک‌دان ایرانی در دنیا، آقای دکتر کامران وفا، که قدیمی‌ترین و بااهمیت‌ترین کرسی فیزیک در امریکا که مربوط به دانشگاه هاروارد است را برای آمدن به اینجا جلب کنیم. شخصیت علمی دکتر وفا بسیار بالاست و به نظر من ما ایرانیان واقعا باید از وی تشکر و قدردانی کنیم و خوشحالم که ایشان پذیرفتند که به تورنتو تشریف بیاورند. ما افتتاح این برنامه را که در واقع قدردانی از یکی از استادان یا پژوهشگران ایرانی در جهان است با حضور ایشان اجرا خواهیم کرد. با افتخار، ایشان سخنران اصلی ما در این برنامه خواهند بود.
- بسیار عالی، در رابطه با آن 30 دانشجو، آنها چگونه انتخاب شدند؟
- ما کمیته‌ای داریم متشکل از 8 نفر از اعضای کامیونیتی که اکثرشان استاد دانشگاه هستند تمام اطلاعات را از دانشجویان جمع‌آوری کردند و تصمیم گرفتند به 30 نفر از کسانی که واجد شرایط هستند، در حد بودجه امسال‌مان کمک کنیم. یکی از دلایلی که ما این برنامه را این طرف سال گذاشتیم (قبل از ورود به سال نوی میلادی) این است که ماه دسامبر است و ما باید رسید مالیاتی به کسانی که کمک‌های مالی کرده‌اند بدهیم، پس باید این اتفاق در سال 2018 اتفاق بیفتد. در حال حاضر کمک به30 دانشجو قطعی شده و به خودشان هم اعلام کردیم.
- به هر کدام حدودا چقدر می‌رسد؟
- بین 1500 تا 2000 دلار، بستگی به کسانی که کمک مالی کردند. برای مثال کسی که کمک کرده خواسته 1500 دلار به دانشجویی در رشته‌ای که خودش تعیین کرده اهدا شود و یا 2000 دلار. به همین دلیل اعداد کمک به هر دانشجو کمی متفاوت با دیگری است.
- چرا این عدد اینقدر کم است؟ یعنی می‌دانید که برای یک دانشجو این مبلغ به هیچ جایی نمی‌رسد. چرا فرضا تعدادشان را کم نکردید مثلاً به 5 نفر بدهید ولی اقلاً پولی بدهید که بتواند مشکلاتش را حل کند؟
- فرمایش شما درست است. اولاً من این ایده را از آقای دکتر میلانی در دانشگاه استنفورد گرفتم، مکانیزم آنها با ما فرق می‌کند. آنها حدود 10 سال قبل شروع کرده‌اند و رقم بزرگی مثلاً 10 تا 15 میلیون دلار پول جمع کرده‌اند و این پول را در یک موسسه مالی گذاشته‌اند که 5 درصد سود می‌دهد، و این سود را برای هزینه یک سال دانشجو می‌گذارند. آنجا دانشگاه گران است و آنها حدودا بین 15 تا 25 یا 30 هزار دلار در سال به یک دانشجو می‌دهند، البته طبعا خیلی مراحل سختی دارد، یعنی دانشجو باید نمره‌های خیلی عالی داشته باشد و از نظر مالی حتی باید گزارش مالی خانواده‌اش را هم بدهد که ما اینجا نمی‌توانیم این‌کار را انجام دهیم. ما الان تنها چیزی که از دانشجوها خواستیم این است که یک گزارش شخصی از خودشان بدهند، نمره‌های خوبشان هم مهم است و در ضمن اینکه بدانیم از نظر مالی احتیاج دارند. ما می‌دانیم که این عدد بزرگی نیست ولی این به عنوان شروع کار ما در سال اول است و امیدواریم سال آینده به جای 50 هزار دلار، 200 هزار دلار بگیریم که در آن صورت مسلماً عدد اهدایی را به 5 یا 6 هزار دلار خواهیم رساند. به هر حال ما باید از یک جایی شروع می‌کردیم اگر 5 یا 10 هزار دلار می‌دادیم شایدآنقدر جذابیت نداشت. همین عدد توجه دانشجویان ایرانی در دانشگاه‌های مختلف کانادا را جلب می‌کند که چنین کمکی هست که اگر درسشان را خوب بخوانند می‌توانند دریافت کنند. من خیلی امیدوارم از سال آینده عدد بیشتر شود، که طبعا بستگی به کمک کامیونیتی دارد. بنیاد پریا بدون برداشت حتی یک سنت این روند را انجام می‌دهد؛ برای همین همه اعضاء این برنامه داوطلبان هستند (که پولی دریافت نمی‌کنند)، کمیته‌مان و خودمان نیز بطور داوطلب این کار را می‌کنیم (پولی دریافت نمی‌کنیم)، بنابراین مثل خیلی از بنیادهای خیریه دیگر نمی‌آییم درصدی بابت کارهای اداری و گردانندگی برداریم، و دقیقا عین عدد اهدا شده را به دانشجو تقدیم می‌کنیم و این هم کار کوچکی نیست و باید تعداد زیادی افراد کامیونیتی داشته باشیم که به صورت داوطلبانه وقت بگذارند و کمک کنند. به همه این امور رسیدگی کردن، خواندن و ارزیابی کردن اطلاعات دانشجویان، کار چندان ساده‌ای نیست.
- امسال به چه رشته‌‌هایی بیشتر کمک می‌کنید؟
- بیشتر رشته‌های بهداشت، پزشکی، مهندسی، حقوق و هنر بوده. مثلاً تعدادی از کمک‌های اهدایی از طرف پسر من ارشیا، به هنر تعلق گرفته است. تقریباً همه رشته‌ها بوده اما در مجموع کسی که کمک می‌کند این حق را دارد که مشخص کند به چه رشته‌ای می‌خواهد این بورسیه تعلق بگیرد. برخی هم هستند که می‌گویند اینکه بچه‌ها دانشجوی تمام وقت دانشگاه‌ها یا کالج‌های کانادا برایم کافی‌ست.
- به چند نفر این بورسیه را ندادید؟
- نمی‌دانم، من شخصاً در تصمیم‌گیری این کمیته دخالت نکردم، فقط هماهنگ‌کننده هستم. آقای دکتر اوژن گنجوی رییس کمیته ما هستند که 40 سال رئیس دانشگاه مدیریت "لورنشیا" در سادبری بودند، آقای دکتر اخیراً بازنشسته شدند و دوست و همکلاسی دبیرستانم بودند و بعد از 50 سال پیدایش کردم، ایشان همه زحمت‌ها را کشیده‌اند؛ همینطور آقای دکتر عطری استاد دانشکده پزشکی؛ آقای دکتر محقق، آقای دکتر اعرابی، آقای بابک پیامی، خانم نیوشا کی‌زاد استاد زبان، آقای بابک پیامی، فریده جلائی‌فر، آقای مهندس احسان میردامادی در بخش مهندسی و آقای پیوند دولتی در بخش الکترونیک، از اعضای کمیته برگزاری هستند.
-آیا دریافت کنندگان بورسیه آزاد هستند که این کمک را هرگونه که بخواهند استفاده کنند یا فقط قرار است خرج تحصیلشان شود؟
- بله کاملا آزاد هستند.
مردم چطور می‌توانند به این برنامه کمک کنند و تا چه زمانی می‌توانند مشارکت کنند؟
- امسال که این روند، قطعی شده و ما در شب 7 دسامبر جایزه‌ها را خواهیم داد، ولی از آن به بعد برای سال آینده به راحتی می‌توانند به سایت بنیاد پریا مراجعه کنند. آنجا این اطلاعات، کاملا در بخش بورسیه (اسکلار‌شیپ) وجود خواهد داشت، همینطور کسانی که به مهمانی ما تشریف می‌آورند، می‌توانند همانجا فرم‌هایی را پُر کنند و اگر سوال و یا توضیحات بیشتری خواسته باشند دوستان و اعضای کمیته بورسیه آنجا هستند و می‌توانند برایشان توضیح بدهند. از سال آینده هر شخصی که دلش بخواهد می‌تواند به هر نحوی که مایل باشد کمک کند.
- اگر کسی امسال کمک کند برای سال آینده، آیا گزارشی دریافت خواهد کردکه این کمک به کدام دانشجو داده شده؟
- حتماً، ما الان بروشور این برنامه را که شامل عکس دانشجو و اینکه دانشجوی کدام دانشگاه است و بورسیه چه کسی را گرفته، آماده کرده‌ایم که در روز 7 دسامبر به همه کمک‌کننده‌ها خواهیم داد تا بدانند که بورسیه‌شان به چه کسی پرداخت شده است.
- بلیط شب مهمانی شما 200 دلار است، با توجه به اینکه شما بنیاد خیریه هستید، آیا خریدار بلیط، رسید به عنوان کمک به خیریه دریافت می‌کند؟
- برای مشارکت در برنامه آن شب، که عبارت است از شام و موسیقی و رقص و چیزهای دیگر، هزینه بلیط 200 دلار است که به کسانی که بلیط بخرند 100 دلار رسید مالیاتی داده می‌شود.
- آیا فکر می‌کنید این برنامه‌ها ادامه‌دار خواهد بود؟
- بله، امیدوار هستیم ما هر سال خصوصا این بخش بورسیه را انجام دهیم و خب بالطبع هر چه کمک کامیونیتی بیشتر باشد تعداد این دانشجویان بیشتر خواهد بود، یا به قول شما عددِ یاری‌دهنده ما بیشتر خواهد بود. فکر می‌کنم در کانادا ما اولین جایی هستیم که برای دانشجویان ایرانی این‌کار را انجام میدهیم و تعداد دانشجوها هم که الحمدلله خیلی زیاد است و در همه رشته‌ها بچه‌های خوبی هستند. به هر حال باعث جلب توجه کردن کامیونیتی به این سمت می‌شود که چنین کمک‌هایی هم می‌شود کرد. البته که خود کانادا هم یکسری امکانات دارد ولی برای هزینه بچه‌ها کافی نیست و می‌دانیم که زندگی سخت است. حتی برای کسانی که خانواده‌شان هم اینجا هستند. به‌طور کلی امیدواریم بتوانیم این کار را گسترش دهیم و باز هم می‌گویم بدون کمک کامیونیتی انجام نمی‌شود. من در مصاحبه دیگری که اخیراً داشتم هم گفتم، اینجا مثل یک پازل است، من هم یک تکه از این پازل هستم. ممکن است وقت بیشتری را می‌گذارم ولی به‌طور کلی اگر این تکه‌های پازل به هم نخورد هیچ کاری انجام نمی‌شود.
این برنامه از طرف بنیاد پریا ترتیب داده شده است، چه تعداد افراد در بنیاد پریا کار می‌کنند و از کجا حقوق می‌گیرند؟
- بطور کلی اول بگویم که هزاران نفر به طور مستقیم یا غیر‌مستقیم کمک می‌کنند تا تشکیلات را بتوانیم نگهداریم. در روز حداقل بین 200 تا 250 نفر در پریا رفت و آمد دارند. ما تا الان شاید بالای 60 هزار نفر از اعضای کامیونیتی را سرویس دادیم. ما 2.5 نفر کارمند فول‌تایم داریم و 5 نفر پارت‌تایم که آنها روی حقوق برنامه‌های دولتی هستند، البته با معلم‌های زبان حدود 10 نفر می‌شوند. در حقیقت برای پروژه زبان حقوقشان را ای‌اس‌ال می‌دهد. برای برنامه سالمندان، یک بخشی را اداره مهاجرت یا اداره سالمندان و یا وزارت بهداشت می‌دهد، افرادی که برای این سرویس‌ها کار می‌کنند حقوقشان را از دولت می‌گیرند و آنهایی که از ما حقوق می‌گیرند کلا دو نفر و نصفی هستند.
لطفا کمی از اوضاع مالی پریا برایمان بگویید و اینکه بودجه پریا چگونه و از کجا تامین می‌شود ؟
شما حتما به خاطرتان هست که ما تقریبا هر دو سال یکبار یک "فانریزینگ" برای تامین هزینههایی که در ارتباط با بخشی از هزینه‌های پریا است برگزار می‌کنیم. در حقیقت برای برنامه‌هایی که روزانه انجام میدهیم کمک‌های دولتی کافی نیست، در نتیجه باید از محل کمک‌های کامیونیتی استفاده کنیم. در مورد کمک‌های دولتی یا وابسته به دولت لازم می‌دانم توضیح دهیم که قوانین و مقررات در کانادا به هیچ مقام سیاسی اجازه نمی‌دهد به تشخیص خودش به سازمان خصوصی مثل پریا کمک مالی بدهد مگر آنکه سازمان دریافت‌کننده شرایط قانونی مورد قبول دولت را داشته باشد. ما از روزی که شروع کردیم یعنی از آگوست سال 2002 تا الان نزدیک 4.5 میلیون دلار کمک‌های مالی از کامیونیتی گرفتیم، کل کمک‌های ما از سطوح مختلف دولت اعم از استانی یا فدرال یا شهرداری و یا موسسات بزرگ خیریه که وابسته به دولت هستند تقریبا 1 میلیون و 600 هزار دلار بوده است. کمک‌های دولتی ما صرفا برای اجرای برنامه‌های ما استفاده می‌شود یعنی باید عین پولی که می‌گیریم را دقیقا گزارش کنیم که برای چه کاری استفاده می‌کنیم و آنها هم مشخص می‌کنند که این پول باید در چه راهی خرج شود. کمک‌های مالی که از کامیونیتی می‌گیریم در رابطه با تامین هزینه وام ساختمان پریا (مورگیج) و همچنین هزینههایی مانند آب و برق و تلفن است، چون این بخش‌ها را دولت نمی‌دهد. ما در ابتدای خرید ساختمان پریا حدود 1 میلیون و 350 هزار دلار مورگیج گرفتیم، الان طی این هشت سال حدود 700 هزار دلار آن را پرداخت کردیم و 650 هزار دلار آن باقی مانده، بنابراین برای تامین هزینه این بخش‌ها باید از فانریزینگ‌هایی که به کمک کامیونیتی انجام میدهیم استفاده کنیم.
خیلی متشکرم از اطلاعاتی که در اختیار جامعه قرار دادید. امیدواریم سال به سال دانشجویان ایرانی بیشتری بتوانند از این شرایط استفاده کنند و آینده موفقی را برای خودشان بسازند.
- من هم امیدوارم و از شما متشکرم.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
- خیلی ممنون از فرصتی که دادید تا با هم صحبت کنیم. ما 3 سال قبل از دولت فدرال اجازه دادن بورس تحصیلی گرفتیم، بدین معنا که کسانی که علاقمندند با تعیین رشته تحصیلی، به دانشجویان کمک مالی می‌کنند. فرض کنید 1500 دلار 2000 دلار و یا هر چقدر که فکر می‌کنند و تعیین می‌کنند که به دانشجوی چه رشته‌ای می‌خواهند پرداخت شود، این پول عیناً به دانشجویی در همان رشته با تصمیم کمیته‌ای که ما به عنوان کمیته بورسیه یا کمیته اسکولار‌شیپ داریم انجام می‌شود. آنها تعیین می‌کنند و به آن شخص مورد نظر، به اسم کمک‌کننده پرداخت می‌شود. امسال به 30 دانشجو بورس تحصیلی میدهیم که عددمان حدود 50 هزار دلار است و البته کمی دیر هم شروع کردیم، به همین دلیل هم 4 یا 5 نفر کمک‌کننده داشتیم که این عدد را تامین کردند. در روز برنامه 7 دسامبر دانشجویانی که در تورنتو یا حوالی تورنتو درس می‌خوانند و می‌توانند در برنامه حضور خواهند داشت، بعضی‌هایشان هم که از بریتیش‌کلمبیا و مونترال هستند، بالطبع نمی‌توانند بیایند ولی حدود 23 یا 24 نفرشان در این جلسه حضور خواهند داشت.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
لطفا روی عکس بنر تبلیغاتی کلیک کنید تا برایتان شماره بگیرد
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید تا برای شما شماره بگیرد؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
- بسیار عالی، در رابطه با آن 30 دانشجو، آنها چگونه انتخاب شدند؟
- ما کمیته‌ای داریم متشکل از 8 نفر از اعضای کامیونیتی که اکثرشان استاد دانشگاه هستند تمام اطلاعات را از دانشجویان جمع‌آوری کردند و تصمیم گرفتند به 30 نفر از کسانی که واجد شرایط هستند، در حد بودجه امسال‌مان کمک کنیم. یکی از دلایلی که ما این برنامه را این طرف سال گذاشتیم (قبل از ورود به سال نوی میلادی) این است که ماه دسامبر است و ما باید رسید مالیاتی به کسانی که کمک‌های مالی کرده‌اند بدهیم، پس باید این اتفاق در سال 2018 اتفاق بیفتد. در حال حاضر کمک به30 دانشجو قطعی شده و به خودشان هم اعلام کردیم.
- به هر کدام حدودا چقدر می‌رسد؟
- بین 1500 تا 2000 دلار، بستگی به کسانی که کمک مالی کردند. برای مثال کسی که کمک کرده خواسته 1500 دلار به دانشجویی در رشته‌ای که خودش تعیین کرده اهدا شود و یا 2000 دلار. به همین دلیل اعداد کمک به هر دانشجو کمی متفاوت با دیگری است.
- چرا این عدد اینقدر کم است؟ یعنی می‌دانید که برای یک دانشجو این مبلغ به هیچ جایی نمی‌رسد. چرا فرضا تعدادشان را کم نکردید مثلاً به 5 نفر بدهید ولی اقلاً پولی بدهید که بتواند مشکلاتش را حل کند؟
- فرمایش شما درست است. اولاً من این ایده را از آقای دکتر میلانی در دانشگاه استنفورد گرفتم، مکانیزم آنها با ما فرق می‌کند. آنها حدود 10 سال قبل شروع کرده‌اند و رقم بزرگی مثلاً 10 تا 15 میلیون دلار پول جمع کرده‌اند و این پول را در یک موسسه مالی گذاشته‌اند که 5 درصد سود می‌دهد، و این سود را برای هزینه یک سال دانشجو می‌گذارند. آنجا دانشگاه گران است و آنها حدودا بین 15 تا 25 یا 30 هزار دلار در سال به یک دانشجو می‌دهند، البته طبعا خیلی مراحل سختی دارد، یعنی دانشجو باید نمره‌های خیلی عالی داشته باشد و از نظر مالی حتی باید گزارش مالی خانواده‌اش را هم بدهد که ما اینجا نمی‌توانیم این‌کار را انجام دهیم. ما الان تنها چیزی که از دانشجوها خواستیم این است که یک گزارش شخصی از خودشان بدهند، نمره‌های خوبشان هم مهم است و در ضمن اینکه بدانیم از نظر مالی احتیاج دارند. ما می‌دانیم که این عدد بزرگی نیست ولی این به عنوان شروع کار ما در سال اول است و امیدواریم سال آینده به جای 50 هزار دلار، 200 هزار دلار بگیریم که در آن صورت مسلماً عدد اهدایی را به 5 یا 6 هزار دلار خواهیم رساند. به هر حال ما باید از یک جایی شروع می‌کردیم اگر 5 یا 10 هزار دلار می‌دادیم شایدآنقدر جذابیت نداشت. همین عدد توجه دانشجویان ایرانی در دانشگاه‌های مختلف کانادا را جلب می‌کند که چنین کمکی هست که اگر درسشان را خوب بخوانند می‌توانند دریافت کنند. من خیلی امیدوارم از سال آینده عدد بیشتر شود، که طبعا بستگی به کمک کامیونیتی دارد. بنیاد پریا بدون برداشت حتی یک سنت این روند را انجام می‌دهد؛ برای همین همه اعضاء این برنامه داوطلبان هستند (که پولی دریافت نمی‌کنند)، کمیته‌مان و خودمان نیز بطور داوطلب این کار را می‌کنیم (پولی دریافت نمی‌کنیم)، بنابراین مثل خیلی از بنیادهای خیریه دیگر نمی‌آییم درصدی بابت کارهای اداری و گردانندگی برداریم، و دقیقا عین عدد اهدا شده را به دانشجو تقدیم می‌کنیم و این هم کار کوچکی نیست و باید تعداد زیادی افراد کامیونیتی داشته باشیم که به صورت داوطلبانه وقت بگذارند و کمک کنند. به همه این امور رسیدگی کردن، خواندن و ارزیابی کردن اطلاعات دانشجویان، کار چندان ساده‌ای نیست.
- امسال به چه رشته‌‌هایی بیشتر کمک می‌کنید؟
- بیشتر رشته‌های بهداشت، پزشکی، مهندسی، حقوق و هنر بوده. مثلاً تعدادی از کمک‌های اهدایی از طرف پسر من ارشیا، به هنر تعلق گرفته است. تقریباً همه رشته‌ها بوده اما در مجموع کسی که کمک می‌کند این حق را دارد که مشخص کند به چه رشته‌ای می‌خواهد این بورسیه تعلق بگیرد. برخی هم هستند که می‌گویند اینکه بچه‌ها دانشجوی تمام وقت دانشگاه‌ها یا کالج‌های کانادا برایم کافی‌ست.
- به چند نفر این بورسیه را ندادید؟
- نمی‌دانم، من شخصاً در تصمیم‌گیری این کمیته دخالت نکردم، فقط هماهنگ‌کننده هستم. آقای دکتر اوژن گنجوی رییس کمیته ما هستند که 40 سال رئیس دانشگاه مدیریت "لورنشیا" در سادبری بودند، آقای دکتر اخیراً بازنشسته شدند و دوست و همکلاسی دبیرستانم بودند و بعد از 50 سال پیدایش کردم، ایشان همه زحمت‌ها را کشیده‌اند؛ همینطور آقای دکتر عطری استاد دانشکده پزشکی؛ آقای دکتر محقق، آقای دکتر اعرابی، آقای بابک پیامی، خانم نیوشا کی‌زاد استاد زبان، آقای بابک پیامی، فریده جلائی‌فر، آقای مهندس احسان میردامادی در بخش مهندسی و آقای پیوند دولتی در بخش الکترونیک، از اعضای کمیته برگزاری هستند.
-آیا دریافت کنندگان بورسیه آزاد هستند که این کمک را هرگونه که بخواهند استفاده کنند یا فقط قرار است خرج تحصیلشان شود؟
- بله کاملا آزاد هستند.
مردم چطور می‌توانند به این برنامه کمک کنند و تا چه زمانی می‌توانند مشارکت کنند؟
- امسال که این روند، قطعی شده و ما در شب 7 دسامبر جایزه‌ها را خواهیم داد، ولی از آن به بعد برای سال آینده به راحتی می‌توانند به سایت بنیاد پریا مراجعه کنند. آنجا این اطلاعات، کاملا در بخش بورسیه (اسکلار‌شیپ) وجود خواهد داشت، همینطور کسانی که به مهمانی ما تشریف می‌آورند، می‌توانند همانجا فرم‌هایی را پُر کنند و اگر سوال و یا توضیحات بیشتری خواسته باشند دوستان و اعضای کمیته بورسیه آنجا هستند و می‌توانند برایشان توضیح بدهند. از سال آینده هر شخصی که دلش بخواهد می‌تواند به هر نحوی که مایل باشد کمک کند.
- اگر کسی امسال کمک کند برای سال آینده، آیا گزارشی دریافت خواهد کردکه این کمک به کدام دانشجو داده شده؟
- حتماً، ما الان بروشور این برنامه را که شامل عکس دانشجو و اینکه دانشجوی کدام دانشگاه است و بورسیه چه کسی را گرفته، آماده کرده‌ایم که در روز 7 دسامبر به همه کمک‌کننده‌ها خواهیم داد تا بدانند که بورسیه‌شان به چه کسی پرداخت شده است.
- بلیط شب مهمانی شما 200 دلار است، با توجه به اینکه شما بنیاد خیریه هستید، آیا خریدار بلیط، رسید به عنوان کمک به خیریه دریافت می‌کند؟
- برای مشارکت در برنامه آن شب، که عبارت است از شام و موسیقی و رقص و چیزهای دیگر، هزینه بلیط 200 دلار است که به کسانی که بلیط بخرند 100 دلار رسید مالیاتی داده می‌شود.
- آیا فکر می‌کنید این برنامه‌ها ادامه‌دار خواهد بود؟
- بله، امیدوار هستیم ما هر سال خصوصا این بخش بورسیه را انجام دهیم و خب بالطبع هر چه کمک کامیونیتی بیشتر باشد تعداد این دانشجویان بیشتر خواهد بود، یا به قول شما عددِ یاری‌دهنده ما بیشتر خواهد بود. فکر می‌کنم در کانادا ما اولین جایی هستیم که برای دانشجویان ایرانی این‌کار را انجام میدهیم و تعداد دانشجوها هم که الحمدلله خیلی زیاد است و در همه رشته‌ها بچه‌های خوبی هستند. به هر حال باعث جلب توجه کردن کامیونیتی به این سمت می‌شود که چنین کمک‌هایی هم می‌شود کرد. البته که خود کانادا هم یکسری امکانات دارد ولی برای هزینه بچه‌ها کافی نیست و می‌دانیم که زندگی سخت است. حتی برای کسانی که خانواده‌شان هم اینجا هستند. به‌طور کلی امیدواریم بتوانیم این کار را گسترش دهیم و باز هم می‌گویم بدون کمک کامیونیتی انجام نمی‌شود. من در مصاحبه دیگری که اخیراً داشتم هم گفتم، اینجا مثل یک پازل است، من هم یک تکه از این پازل هستم. ممکن است وقت بیشتری را می‌گذارم ولی به‌طور کلی اگر این تکه‌های پازل به هم نخورد هیچ کاری انجام نمی‌شود.
این برنامه از طرف بنیاد پریا ترتیب داده شده است، چه تعداد افراد در بنیاد پریا کار می‌کنند و از کجا حقوق می‌گیرند؟
- بطور کلی اول بگویم که هزاران نفر به طور مستقیم یا غیر‌مستقیم کمک می‌کنند تا تشکیلات را بتوانیم نگهداریم. در روز حداقل بین 200 تا 250 نفر در پریا رفت و آمد دارند. ما تا الان شاید بالای 60 هزار نفر از اعضای کامیونیتی را سرویس دادیم. ما 2.5 نفر کارمند فول‌تایم داریم و 5 نفر پارت‌تایم که آنها روی حقوق برنامه‌های دولتی هستند، البته با معلم‌های زبان حدود 10 نفر می‌شوند. در حقیقت برای پروژه زبان حقوقشان را ای‌اس‌ال می‌دهد. برای برنامه سالمندان، یک بخشی را اداره مهاجرت یا اداره سالمندان و یا وزارت بهداشت می‌دهد، افرادی که برای این سرویس‌ها کار می‌کنند حقوقشان را از دولت می‌گیرند و آنهایی که از ما حقوق می‌گیرند کلا دو نفر و نصفی هستند.
لطفا کمی از اوضاع مالی پریا برایمان بگویید و اینکه بودجه پریا چگونه و از کجا تامین می‌شود ؟
شما حتما به خاطرتان هست که ما تقریبا هر دو سال یکبار یک "فانریزینگ" برای تامین هزینههایی که در ارتباط با بخشی از هزینه‌های پریا است برگزار می‌کنیم. در حقیقت برای برنامه‌هایی که روزانه انجام میدهیم کمک‌های دولتی کافی نیست، در نتیجه باید از محل کمک‌های کامیونیتی استفاده کنیم. در مورد کمک‌های دولتی یا وابسته به دولت لازم می‌دانم توضیح دهیم که قوانین و مقررات در کانادا به هیچ مقام سیاسی اجازه نمی‌دهد به تشخیص خودش به سازمان خصوصی مثل پریا کمک مالی بدهد مگر آنکه سازمان دریافت‌کننده شرایط قانونی مورد قبول دولت را داشته باشد. ما از روزی که شروع کردیم یعنی از آگوست سال 2002 تا الان نزدیک 4.5 میلیون دلار کمک‌های مالی از کامیونیتی گرفتیم، کل کمک‌های ما از سطوح مختلف دولت اعم از استانی یا فدرال یا شهرداری و یا موسسات بزرگ خیریه که وابسته به دولت هستند تقریبا 1 میلیون و 600 هزار دلار بوده است. کمک‌های دولتی ما صرفا برای اجرای برنامه‌های ما استفاده می‌شود یعنی باید عین پولی که می‌گیریم را دقیقا گزارش کنیم که برای چه کاری استفاده می‌کنیم و آنها هم مشخص می‌کنند که این پول باید در چه راهی خرج شود. کمک‌های مالی که از کامیونیتی می‌گیریم در رابطه با تامین هزینه وام ساختمان پریا (مورگیج) و همچنین هزینههایی مانند آب و برق و تلفن است، چون این بخش‌ها را دولت نمی‌دهد. ما در ابتدای خرید ساختمان پریا حدود 1 میلیون و 350 هزار دلار مورگیج گرفتیم، الان طی این هشت سال حدود 700 هزار دلار آن را پرداخت کردیم و 650 هزار دلار آن باقی مانده، بنابراین برای تامین هزینه این بخش‌ها باید از فانریزینگ‌هایی که به کمک کامیونیتی انجام میدهیم استفاده کنیم.
خیلی متشکرم از اطلاعاتی که در اختیار جامعه قرار دادید. امیدواریم سال به سال دانشجویان ایرانی بیشتری بتوانند از این شرایط استفاده کنند و آینده موفقی را برای خودشان بسازند.
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
- من هم امیدوارم و از شما متشکرم.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
 |
