نکته بسیار مهم در انتخابات شهرداریها و حوزه شهری، اینست که کاندیداها باید در آن مناطق کار جدی انجام داده باشند آن هم نه یک ماه قبل از انتخابات، بلکه از مدتها قبل
متاسفانه همانگونه که هفته پیش در مقالهام نوشته بودم، هیچکدام از کاندیداهای ایرانی کانادایی در انتخابات شهرداری و امین آموزش و پرورش انتاریو، از تورنتو گرفته تا مارکهام و ریچموندهیل، نه تنها برنده نشدند که نتایج بسیار ضعیفی بجا گذاشتند.
اجازه بدهید، بدون مقدمه و تعارف به کالبد شکافی شکست کاندیداهای ایرانی بپردازم.
در منطقه ویلودیل – تورنتو، 5 کاندید ایرانیتبار حضور داشتند، خانم سمن طبسی از حزب اندیپی و آقایان دیوید موسوی (لیبرال) – سام معینی (محافظهکار)، حمید شاکری و فرح اصلانی در میان 18 نفری بودند که در این منطقه که با کاهش حوزهها توسط داگ فورد، با یکدیگر رقابت داشتند.
من در اوایل انتخابات، با سام معینی مصاحبهای داشتم که آنرا منتشر کردم. سام معینی تجربه چندانی از کار با جامعه ایرانی کانادایی نداشت و چندان سابقه سیاسی هم در حوزه شهرداری نداشت. وی بدلیل اینکه در حوزه تاکسی فعال بود، و در رسانههای اصلی {کانادا} چندینبار حضور داشت، چهره شناخته شدهتری بود ولی وی در جریان رقابت تاکسیهای تورنتو و اوبر، عملا بازی را به شهردار جان توری و اوبر باخته بود. یعنی وی نتوانسته بود از حقوق حداقلی رانندگان و صاحبان تاکسی دفاع کند. وی توانست تنها 4.95. % آرا و 1289 رای را از آن خود کند و هفتم شد.
دیوید موسوی، در سال 2014 بعد از اینکه در انتخابات درون حزبی لیبرال فدرال به نفع علی احساسی کنارهگیری کرده بود، در انتخابات شهرداریها شرکت کرد و با حدود 6500 رای اختلاف به جان فیلون باخت که مورد حمایت جناحی از ایرانیها بود. فیلن با 8104 رای 31 درصد آرا را کسب کرد. در سال 2014 که 3 کاندید ایرانیتبار: علی احساسی، دیوید موسوی و لیلی پورزند در انتخابات فدرال نامزد بودند شکست کاندید ایرانیتبار در برابر رقیب کرهای را حتمی میکرد که دیوید موسوی به نفع کاندیداهای ایرانی انصراف داده بود. این حرکت دیوید موسوی حرکت سیاسی خوبی بود که متاسفانه بعدا از سوی علی احساسی پاسخ داده نشد. دیوید موسوی در سال 2018 علیرغم اینکه از طرف رضا مریدی و دیوید زیمر دو وزیر شکست خورده لیبرال انتاریو، حمایت شده بود، تنها توانست 1596 رای یعنی 6.12 % آرا را از آن خود کند. این در حالی بود که بخش عمدهای از بدنه لیبرالها و ساختوساز کارهای ایرانی هم از دیوید موسوی حمایت میکردند وی پس از فیلن، یک چینی و یک کرهای به رتبه چهارم رسید.
سمن طبسی، نیز تنها توانست 1189 رای یعنی 4.56 % آرا را کسب کند و هشتم شد؛ فرح اصلانی با 187 رای و 0.72% آراء سیزدهم شد و حمید شاکری با تنها 122 و 0.47% آراء مقامی بهتر از پانزدهمی کسب نکرد. در مجموع کل آرایی که ایرانیان در حوزه ویلودیل کسب کردند 4383 رای و 16.8% آرا بود، این در حالیست که در دوره قبل 2014 - فیلن 14128 معادل 55 درصد و دیوید موسوی 7951 معادل 31 درصد رای آورده بودند.
در مورد ویلودیل، چند نکته از مشاهدات عینی خودم را با شما در میان میگذارم، جان فیلن بازنشستگیاش را اعلام کرده بود به همین دلیل، من به سمن طبسی همان شب انتخابات انتاریو در جون 2018 گفتم با توجه به امکان رفتن فیلن، میتوانی با توجه به فعالیت و نتیجه قابل قبول بیش از 10 هزار رای و شکست دیوید زیمر با سابقه، بهتر است در انتخابات شهرداریها شرکت کنی؛ این کار امری متداولی در تورنتوست. چندی بعد سمن در مورد شرکت در انتخابات شهرداری از من نظر خواست به وی گفتم ولی قبل از هر چیز با دیوید موسوی تماس بگیر و ببین وی از کدام حوزه میخواهد کاندید شود؛ با اینکار هم حرمت یک فعال سیاسی سابقهدارتر را نگاه داشتی و هم از تفرقه بیشتر در جامعه ایرانی جلوگیری میکنی. سمن گفت برادرم با موسوی صحبت کرده و وی گفته در بخش جنوبی ویلودیل شرکت خواهد کرد. در آن زمان هنوز هیچ کسی، کاندیداتوری خودش را اعلام نکرده بود ولی بر اساس شواهد میشد حدس زد که دیوید موسوی وارد میدان خواهد شد. خوشبختانه سمن در بخش جدید ویلودیل ثبتنام و فعالیتش را آغاز کرد تا اینکه داگ فورد اعلام کرد که مناطق انتخاباتی شهرداری کاهش پیدا میکند و از 47 به 25 حوزه خواهد رسید. دراین میان جان فیلن که دید تعداد کاندیداها زیاد است، دوباره وارد صحنه شد زیرا میدانست تعدد مخالفان {و تقسیم آرا میان آنها} باعث پیروزی وی خواهد شد. ایرانیها هم این شانس را داشتند که در صورت اتحاد آرای اقلیتها و ساکنین ویلودیل را جذب کرده و موفق شوند، با ثبت نام 5 نفری به وضوح از دور خارج میشدند تا تهدیدی برای فیلن نباشند.
به سمن پیام دادم که با کاندیداهای دیگر صحبت کن تا ایرانیها به نفع یکدیگر کنار بروند تا با اینکار هم امکان شکست جان فیلن را داشته باشید و هم از شکست خودتان و تلف شدن زحمت داوطلبان و کمکهای مالی ایرانیها جلوگیری کنید. به سمن طبسی گفتم با توجه به سابقه دیوید موسوی بهتر است به نفع وی کنار بروی با اینکار هم نشان دادهای که سیاست را میشناسی، و هم باعث وحدت بهتری جامعه ایرانی شدهای و هم اینکه کنگره تا حد زیادی از زیر فشار طیف تحریم و براندازی، خارج میشود و تو میتوانی در انتخابات 2022 با پشتوانه بهتری شرکت کنی. متاسفانه جواب وی منفی بود. بنظر منافع حزب اندیپی بر منافع جامعه ایرانی ارجحیت داشت. به بیژن احمدی هم این موضوع را منتقل کردم و خواستم از سمن بخواهد به نفع دیوید موسوی کنارهگیری کند که احمدی گفت از ابتدا با حضور سمن در انتخابات شهرداریها موافق نبوده است والان هم بعید است که {سمن} به حرف وی گوش دهد.
من فردای انتخابات انتاریو به سمن گفته بودم لطفا لیست کمکهای مالی به ستاد انتخاباتیات را در روزنامهها منتشر کن و نام همه را اعلام کن. این اعلام برای جامعه ایرانی بسیار مهم است. اگر این لیست را اعلام نکنی، حاشیههای زیادی پیرامون خود خواهی داشت. وی به این موضوع نیز اهمیت نداد و به همین دلیل دیدیم که دوباره در آستانه رایگیری، شایعه وابستگی وی به طبسینژاد رئیس آستان قدس مشهد، توسط بدخواهان جامعه ایرانی در کانادا، مطرح شد. متاسفانه خبرهای دروغ به شدت و به سرعت در فضای مجازی ایرانیها، باز نشر میشود.
سمن، جوان با آیندهای بود ولی متاسفانه با نزدیک شدن بیش از حد به حزب اندیپی و حزبی شدن، عملا فرصتسوزی کرد. این چیزهایی است که جامعه ایرانی که کمتر بطور جدی حرف میزند، در دل خود نگه می دارد و یا با شایعه آنرا، خواسته و یا ناخواسته منتشر میکند.
یکی از نامزدهایی که باوجود اینکه فعالیت سیاسی نداشت {و از فعالین اجتماعی بود} ولی داوطلب شد فرح اصلانی بود که رای بسیار کمی هم آورد.
حمید شاکری هم پایینترین میزان رای (122) را بین همه کاندیداهای ایرانی این منطقه به خود اختصاص داد. چند ماه پیش که یک استاد جامعهشناس دانشگاه در مورد خودکشی بین جوانان مهاجر در مسجد مهدیه سخنرانی داشت در بلند گو اعلام شد که حمید شاکری میخواهد از ویلودیل کاندید شود و نیاز به حمایت دارد. من پرسیدم آقای شاکری بدون سابقه فعالیت در جامعه ایرانی و یا کانادایی چه شهامتی دارد که میخواهد کاندید شود؟ آقایی گفت که ایشان خیلی با سیاست آشناست و شاکری را نشان داد که صندلی جلوی من نشسته بود. گفتم من قصد بیادبی نداشتم ولی در انتخابات شهرداریها، بدون شناخت مردم محله از کاندیدها، امکان رای آوردن بسیار کم است و {ورود بدون پشتوانه کافی} باعث اتلاف وقت، نیرو و منابع جامعه میشود، که دیدیم شد. هزاران دلار هزینه شد و صدها ساعت وقت این کاندیداها و داوطلبان هدر رفت. بنظر میآید در تورنتو جامعه ایرانی مشارکت کمی در انتخابات شهرداریها داشته است.
آریا علوی کاندید منطقه 16 شهرداری تورنتو (دانولی شرقی) 582 رای، معادل 2.42% آرا را بدست آورد. وی تلاش چندانی نکرد و هفتم شد. دنزل مننیگ وان، عضو محافظهکار انجمن شهر که در انتخابات جون استانی انتاریو شکست خورده با بود، با 11128 رای و 43.33 % پیروز این ناحیه شد.
کسری غریبی کاندید شورای شهر تورنتو منطقه دانولی شمالی با 305 رای و 1.7 % آرا در برابر شرلی کارل، نماینده منطقه که با 10554 رای 40% آرا پیروز شد، نیز در منطقهاش آخر شد.
دیانوش یوسفی که در اگلینتون – لورنس کاندید شده بود با 5253 رای مقام سوم را بدست آورده و با 15.41% آراء بهترین نتیجه را میان ایرانیان کسب نموده است.
رضا خوشدل از منطقه پارک سرخ اسکاربورو نیز با 548 رای و 1.9% آراء به رتبه ششم رسید.
شهر مارکهام
خانم سحر عدسکار کاندید سمت امین آموزش و پرورش (تراستی) منطقه 1 مارکهام و منطقه 5 شهر وان با 620 رای و 9.4% کل آرا نفر چهارم شد.
آزاده یگانه هم در مدارس تورنهیل، ناحیه 1 و 2 وان با 196 رای و 2% آراء به مقام هفتم رسید.
شهر ریچموندهیل
علی نیکجو کاندید کاناید امین آموزش و پرورش (تراستی) 3 و 5 و 6 منطقه ریچموندهیل تنها 565 رای آورد و با 5.17% آرا به مقام پنجم رسید.
علی نوروزی هم که به عنوان نامزد شهرداری ریچموندهیل شرکت کرده بود با 770 رای و 2.71% آرا چهارم شد. وقتی از وی در جلسه کنگره در مورد سابقهاش پرسیدند وی گفته بود: مگر اوباما، سابقهاش را گفته بود که من بگویم؟
در شهر ریچموندهیل 3 ایرانی کانادایی دیگر نیز کاندید شده بودند.
در منطقه 5 مهناز شهبازی 542 رای و.8.9% درصد به مقام سوم رسید و امیر شاهی نیز 129 رای کسب کرد؛ نیما شاهی جوانیست که هیچ فعالیت تاثیرگذاری در انتخابات نکرد. وی در آخرین ساعت روز جمعه، ثبت نام کرده بود.
آقای رضا مریدی از رقیب مهناز شهبازی حمایت کرده بود و آقای مجید جوهری نماینده فدرال لیبرال بنا به مصلحت به طور علنی از مهناز شهبازی حمایت نکرد. تبلیغات منفی طیفبرانداز و تحریم، علیه مهناز شهبازی و به نفع رقیب وی کارن، جو مسمومی را در منطقه 5 ایجاد کرده بود. خانم مهناز شهبازی بر اساس مصلحتهایی که خودشان تشخیص داده بودند، حاضر نشدند عکسشان در کنار 4 نفر کاندید پیشروی شهر قرار گیرد. هر 4 نفری که مخالف سیاستهای مخرب، دیو بارو شهردار فعلی بودند، از لیست ائتلاف رای آورند و پیروز انتخابات شهرداریهای ریچموندهیل شدند.
با توجه به نظرسنجی در هفته اول رایگیری، من با توجه به 9% حمایت از مهناز شهبازی به وی گفتم اگر این رقم درست باشد باید در تاکتیکهای انتخابایش تجدید نظر کند ولی گفته شد که همه چیز خوب پیش میرود.
در ریچموندهیل هم با توجه به آمار و ارقام رای به کاندیداهای ایرانی، با حدس و گمان میشود گفت بیش از 2500 ایرانی در انتخابات شهرداری شرکت نکرده بودند.
رامین فرجی هم کاندید جوان و با استعدادی بود که بدون مشورت وارد میدان شد. وی بجای اینکه در منطقه 4 که احتمال شکست دیوید وست از تیم شهردار بارو که طرفدار دهکده ماندن ریچموندهیل هست شرکت کند، بعنوان کاندید منطقهای ثبت نام کرد. کاندید منطقهای شدن یعنی اینکه او باید بتواند درب حداقل 30 هزار خانه را بزند و با آنها ارتباط برقرار کند. ما از رامین فرجی حمایت کردیم ولی وی در هفته آخر، چرخش کرد و به سوی کاندید مخالف مهناز شهبازی، کارن پیوست و بعد هم از سوی دیو بارو، مورد حمایت رسمی قرار گرفت.
در انجمن غیر انتفاعی ریچموند هیل کانکشنز، از رامین فرجی حمایت شد ولی وی بدلیل قرار گرفتن عکسش در کنار نامزدهایی که خواهان توسعه و مدرن شدن ریچموندهیل بودند، خواست که عکسش برداشته شود. وی اشتباه محاسبهای فاحشی داشت که فکر میکرد با حمایت شورای کار منطقه یورک از وی برنده شدنش در شهری که از نظر اقتصادی چرخش محافظهکارانه دارد، تضمین میشود.
جامعه ایرانی کانادایی بازنده اصلی انتخابات
مدتها هست که سیاستمداران در ریچموندهیل دریافتهاند که باید مانع حضور ایرانیها در شهرداری و پُستهای انتخابی دیگر شوند زیرا از یکسو در جامعه ایرانی کانادایی هیچ سازمان و نهاد معتبر و مرجع اجتماعی و سیاسی وجود ندارد از طرفی دیگر تفرقهای عمیق میان سیاستمداران ایرانیتبار نهادینه شده است.
نکته بسیار مهم در انتخابات شهرداریها و حوزه شهری، اینست که کاندیداها باید در آن مناطق کار جدی انجام داده باشند آن هم نه یک ماه قبل از انتخابات، بلکه از مدتها قبل. در واقع انتخابات 2022 برای کاندیداها از همان روز سهشنبه یعنی فردای پایان انتخابات 2018 آغاز شده است تا با مشکلات محله و مردم آشنا شوند. اگر کاندیدایی موضع جدی داشت باید آنرا در رسانههای جمعی به اشتراک و نقد بگذارد، کاندیدی که از خودش حرفی و طرحی ندارد، اگر هم انتخاب شود نمیتواند به حل مشکلات بیشمار جامعه ایرانی کانادایی کمک کند. تجربه 10 سال اخیر و افتضاح نتایج انتخابات شهرداریهای انتاریو، و تا حدودی هم انتخابات شهرداری ونکوور که دو کاندید ایرانی روز شنبه 20 اکتبر باختند، جای تعارف نمیگذارد که جامعه ایرانی کانادایی از سیاست بیزار و از مشارکت در امور سیاسی کانادا دوری میکند؛ علیرغم اینکه همه به نوعی کارشناس حوزه ایران و خاورمیانه محسوب میشوند.
از سوی دیگر تجربه نشان داده که ایرانیها نمیتوانند بدون حمایت یک حزب، وارد نهادهای تصمیمگیری کانادایی شوند و رای کامیونیتیهای بزرگی مانند هندیها و چینیها را از آن خود کنند.
اینکه آیا در انتخابات چهار سال آینده خواهیم توانست بر این مشکلات فائق شویم و رای و همراهی اعضای کامیونیتی خودمان را با قدرت داشته باشیم، چیزی است که زمان، معلوم میکند.
باشد که در انتخابات بعدی، اشتباهمان را در انتخابات بعدی تکرار نکنیم و از کسانی با تمام نیرو حمایت کنیم که برای جامعه زحمت کشیدهاند و میکِشند.
اجازه بدهید، بدون مقدمه و تعارف به کالبد شکافی شکست کاندیداهای ایرانی بپردازم.
در منطقه ویلودیل – تورنتو، 5 کاندید ایرانیتبار حضور داشتند، خانم سمن طبسی از حزب اندیپی و آقایان دیوید موسوی (لیبرال) – سام معینی (محافظهکار)، حمید شاکری و فرح اصلانی در میان 18 نفری بودند که در این منطقه که با کاهش حوزهها توسط داگ فورد، با یکدیگر رقابت داشتند.
من در اوایل انتخابات، با سام معینی مصاحبهای داشتم که آنرا منتشر کردم. سام معینی تجربه چندانی از کار با جامعه ایرانی کانادایی نداشت و چندان سابقه سیاسی هم در حوزه شهرداری نداشت. وی بدلیل اینکه در حوزه تاکسی فعال بود، و در رسانههای اصلی {کانادا} چندینبار حضور داشت، چهره شناخته شدهتری بود ولی وی در جریان رقابت تاکسیهای تورنتو و اوبر، عملا بازی را به شهردار جان توری و اوبر باخته بود. یعنی وی نتوانسته بود از حقوق حداقلی رانندگان و صاحبان تاکسی دفاع کند. وی توانست تنها 4.95. % آرا و 1289 رای را از آن خود کند و هفتم شد.
دیوید موسوی، در سال 2014 بعد از اینکه در انتخابات درون حزبی لیبرال فدرال به نفع علی احساسی کنارهگیری کرده بود، در انتخابات شهرداریها شرکت کرد و با حدود 6500 رای اختلاف به جان فیلون باخت که مورد حمایت جناحی از ایرانیها بود. فیلن با 8104 رای 31 درصد آرا را کسب کرد. در سال 2014 که 3 کاندید ایرانیتبار: علی احساسی، دیوید موسوی و لیلی پورزند در انتخابات فدرال نامزد بودند شکست کاندید ایرانیتبار در برابر رقیب کرهای را حتمی میکرد که دیوید موسوی به نفع کاندیداهای ایرانی انصراف داده بود. این حرکت دیوید موسوی حرکت سیاسی خوبی بود که متاسفانه بعدا از سوی علی احساسی پاسخ داده نشد. دیوید موسوی در سال 2018 علیرغم اینکه از طرف رضا مریدی و دیوید زیمر دو وزیر شکست خورده لیبرال انتاریو، حمایت شده بود، تنها توانست 1596 رای یعنی 6.12 % آرا را از آن خود کند. این در حالی بود که بخش عمدهای از بدنه لیبرالها و ساختوساز کارهای ایرانی هم از دیوید موسوی حمایت میکردند وی پس از فیلن، یک چینی و یک کرهای به رتبه چهارم رسید.
سمن طبسی، نیز تنها توانست 1189 رای یعنی 4.56 % آرا را کسب کند و هشتم شد؛ فرح اصلانی با 187 رای و 0.72% آراء سیزدهم شد و حمید شاکری با تنها 122 و 0.47% آراء مقامی بهتر از پانزدهمی کسب نکرد. در مجموع کل آرایی که ایرانیان در حوزه ویلودیل کسب کردند 4383 رای و 16.8% آرا بود، این در حالیست که در دوره قبل 2014 - فیلن 14128 معادل 55 درصد و دیوید موسوی 7951 معادل 31 درصد رای آورده بودند.
در مورد ویلودیل، چند نکته از مشاهدات عینی خودم را با شما در میان میگذارم، جان فیلن بازنشستگیاش را اعلام کرده بود به همین دلیل، من به سمن طبسی همان شب انتخابات انتاریو در جون 2018 گفتم با توجه به امکان رفتن فیلن، میتوانی با توجه به فعالیت و نتیجه قابل قبول بیش از 10 هزار رای و شکست دیوید زیمر با سابقه، بهتر است در انتخابات شهرداریها شرکت کنی؛ این کار امری متداولی در تورنتوست. چندی بعد سمن در مورد شرکت در انتخابات شهرداری از من نظر خواست به وی گفتم ولی قبل از هر چیز با دیوید موسوی تماس بگیر و ببین وی از کدام حوزه میخواهد کاندید شود؛ با اینکار هم حرمت یک فعال سیاسی سابقهدارتر را نگاه داشتی و هم از تفرقه بیشتر در جامعه ایرانی جلوگیری میکنی. سمن گفت برادرم با موسوی صحبت کرده و وی گفته در بخش جنوبی ویلودیل شرکت خواهد کرد. در آن زمان هنوز هیچ کسی، کاندیداتوری خودش را اعلام نکرده بود ولی بر اساس شواهد میشد حدس زد که دیوید موسوی وارد میدان خواهد شد. خوشبختانه سمن در بخش جدید ویلودیل ثبتنام و فعالیتش را آغاز کرد تا اینکه داگ فورد اعلام کرد که مناطق انتخاباتی شهرداری کاهش پیدا میکند و از 47 به 25 حوزه خواهد رسید. دراین میان جان فیلن که دید تعداد کاندیداها زیاد است، دوباره وارد صحنه شد زیرا میدانست تعدد مخالفان {و تقسیم آرا میان آنها} باعث پیروزی وی خواهد شد. ایرانیها هم این شانس را داشتند که در صورت اتحاد آرای اقلیتها و ساکنین ویلودیل را جذب کرده و موفق شوند، با ثبت نام 5 نفری به وضوح از دور خارج میشدند تا تهدیدی برای فیلن نباشند.
به سمن پیام دادم که با کاندیداهای دیگر صحبت کن تا ایرانیها به نفع یکدیگر کنار بروند تا با اینکار هم امکان شکست جان فیلن را داشته باشید و هم از شکست خودتان و تلف شدن زحمت داوطلبان و کمکهای مالی ایرانیها جلوگیری کنید. به سمن طبسی گفتم با توجه به سابقه دیوید موسوی بهتر است به نفع وی کنار بروی با اینکار هم نشان دادهای که سیاست را میشناسی، و هم باعث وحدت بهتری جامعه ایرانی شدهای و هم اینکه کنگره تا حد زیادی از زیر فشار طیف تحریم و براندازی، خارج میشود و تو میتوانی در انتخابات 2022 با پشتوانه بهتری شرکت کنی. متاسفانه جواب وی منفی بود. بنظر منافع حزب اندیپی بر منافع جامعه ایرانی ارجحیت داشت. به بیژن احمدی هم این موضوع را منتقل کردم و خواستم از سمن بخواهد به نفع دیوید موسوی کنارهگیری کند که احمدی گفت از ابتدا با حضور سمن در انتخابات شهرداریها موافق نبوده است والان هم بعید است که {سمن} به حرف وی گوش دهد.
من فردای انتخابات انتاریو به سمن گفته بودم لطفا لیست کمکهای مالی به ستاد انتخاباتیات را در روزنامهها منتشر کن و نام همه را اعلام کن. این اعلام برای جامعه ایرانی بسیار مهم است. اگر این لیست را اعلام نکنی، حاشیههای زیادی پیرامون خود خواهی داشت. وی به این موضوع نیز اهمیت نداد و به همین دلیل دیدیم که دوباره در آستانه رایگیری، شایعه وابستگی وی به طبسینژاد رئیس آستان قدس مشهد، توسط بدخواهان جامعه ایرانی در کانادا، مطرح شد. متاسفانه خبرهای دروغ به شدت و به سرعت در فضای مجازی ایرانیها، باز نشر میشود.
سمن، جوان با آیندهای بود ولی متاسفانه با نزدیک شدن بیش از حد به حزب اندیپی و حزبی شدن، عملا فرصتسوزی کرد. این چیزهایی است که جامعه ایرانی که کمتر بطور جدی حرف میزند، در دل خود نگه می دارد و یا با شایعه آنرا، خواسته و یا ناخواسته منتشر میکند.
یکی از نامزدهایی که باوجود اینکه فعالیت سیاسی نداشت {و از فعالین اجتماعی بود} ولی داوطلب شد فرح اصلانی بود که رای بسیار کمی هم آورد.
حمید شاکری هم پایینترین میزان رای (122) را بین همه کاندیداهای ایرانی این منطقه به خود اختصاص داد. چند ماه پیش که یک استاد جامعهشناس دانشگاه در مورد خودکشی بین جوانان مهاجر در مسجد مهدیه سخنرانی داشت در بلند گو اعلام شد که حمید شاکری میخواهد از ویلودیل کاندید شود و نیاز به حمایت دارد. من پرسیدم آقای شاکری بدون سابقه فعالیت در جامعه ایرانی و یا کانادایی چه شهامتی دارد که میخواهد کاندید شود؟ آقایی گفت که ایشان خیلی با سیاست آشناست و شاکری را نشان داد که صندلی جلوی من نشسته بود. گفتم من قصد بیادبی نداشتم ولی در انتخابات شهرداریها، بدون شناخت مردم محله از کاندیدها، امکان رای آوردن بسیار کم است و {ورود بدون پشتوانه کافی} باعث اتلاف وقت، نیرو و منابع جامعه میشود، که دیدیم شد. هزاران دلار هزینه شد و صدها ساعت وقت این کاندیداها و داوطلبان هدر رفت. بنظر میآید در تورنتو جامعه ایرانی مشارکت کمی در انتخابات شهرداریها داشته است.
آریا علوی کاندید منطقه 16 شهرداری تورنتو (دانولی شرقی) 582 رای، معادل 2.42% آرا را بدست آورد. وی تلاش چندانی نکرد و هفتم شد. دنزل مننیگ وان، عضو محافظهکار انجمن شهر که در انتخابات جون استانی انتاریو شکست خورده با بود، با 11128 رای و 43.33 % پیروز این ناحیه شد.
کسری غریبی کاندید شورای شهر تورنتو منطقه دانولی شمالی با 305 رای و 1.7 % آرا در برابر شرلی کارل، نماینده منطقه که با 10554 رای 40% آرا پیروز شد، نیز در منطقهاش آخر شد.
دیانوش یوسفی که در اگلینتون – لورنس کاندید شده بود با 5253 رای مقام سوم را بدست آورده و با 15.41% آراء بهترین نتیجه را میان ایرانیان کسب نموده است.
رضا خوشدل از منطقه پارک سرخ اسکاربورو نیز با 548 رای و 1.9% آراء به رتبه ششم رسید.
شهر مارکهام
خانم سحر عدسکار کاندید سمت امین آموزش و پرورش (تراستی) منطقه 1 مارکهام و منطقه 5 شهر وان با 620 رای و 9.4% کل آرا نفر چهارم شد.
آزاده یگانه هم در مدارس تورنهیل، ناحیه 1 و 2 وان با 196 رای و 2% آراء به مقام هفتم رسید.
شهر ریچموندهیل
علی نیکجو کاندید کاناید امین آموزش و پرورش (تراستی) 3 و 5 و 6 منطقه ریچموندهیل تنها 565 رای آورد و با 5.17% آرا به مقام پنجم رسید.
علی نوروزی هم که به عنوان نامزد شهرداری ریچموندهیل شرکت کرده بود با 770 رای و 2.71% آرا چهارم شد. وقتی از وی در جلسه کنگره در مورد سابقهاش پرسیدند وی گفته بود: مگر اوباما، سابقهاش را گفته بود که من بگویم؟
در شهر ریچموندهیل 3 ایرانی کانادایی دیگر نیز کاندید شده بودند.
در منطقه 5 مهناز شهبازی 542 رای و.8.9% درصد به مقام سوم رسید و امیر شاهی نیز 129 رای کسب کرد؛ نیما شاهی جوانیست که هیچ فعالیت تاثیرگذاری در انتخابات نکرد. وی در آخرین ساعت روز جمعه، ثبت نام کرده بود.
آقای رضا مریدی از رقیب مهناز شهبازی حمایت کرده بود و آقای مجید جوهری نماینده فدرال لیبرال بنا به مصلحت به طور علنی از مهناز شهبازی حمایت نکرد. تبلیغات منفی طیفبرانداز و تحریم، علیه مهناز شهبازی و به نفع رقیب وی کارن، جو مسمومی را در منطقه 5 ایجاد کرده بود. خانم مهناز شهبازی بر اساس مصلحتهایی که خودشان تشخیص داده بودند، حاضر نشدند عکسشان در کنار 4 نفر کاندید پیشروی شهر قرار گیرد. هر 4 نفری که مخالف سیاستهای مخرب، دیو بارو شهردار فعلی بودند، از لیست ائتلاف رای آورند و پیروز انتخابات شهرداریهای ریچموندهیل شدند.
با توجه به نظرسنجی در هفته اول رایگیری، من با توجه به 9% حمایت از مهناز شهبازی به وی گفتم اگر این رقم درست باشد باید در تاکتیکهای انتخابایش تجدید نظر کند ولی گفته شد که همه چیز خوب پیش میرود.
در ریچموندهیل هم با توجه به آمار و ارقام رای به کاندیداهای ایرانی، با حدس و گمان میشود گفت بیش از 2500 ایرانی در انتخابات شهرداری شرکت نکرده بودند.
رامین فرجی هم کاندید جوان و با استعدادی بود که بدون مشورت وارد میدان شد. وی بجای اینکه در منطقه 4 که احتمال شکست دیوید وست از تیم شهردار بارو که طرفدار دهکده ماندن ریچموندهیل هست شرکت کند، بعنوان کاندید منطقهای ثبت نام کرد. کاندید منطقهای شدن یعنی اینکه او باید بتواند درب حداقل 30 هزار خانه را بزند و با آنها ارتباط برقرار کند. ما از رامین فرجی حمایت کردیم ولی وی در هفته آخر، چرخش کرد و به سوی کاندید مخالف مهناز شهبازی، کارن پیوست و بعد هم از سوی دیو بارو، مورد حمایت رسمی قرار گرفت.
در انجمن غیر انتفاعی ریچموند هیل کانکشنز، از رامین فرجی حمایت شد ولی وی بدلیل قرار گرفتن عکسش در کنار نامزدهایی که خواهان توسعه و مدرن شدن ریچموندهیل بودند، خواست که عکسش برداشته شود. وی اشتباه محاسبهای فاحشی داشت که فکر میکرد با حمایت شورای کار منطقه یورک از وی برنده شدنش در شهری که از نظر اقتصادی چرخش محافظهکارانه دارد، تضمین میشود.
جامعه ایرانی کانادایی بازنده اصلی انتخابات
مدتها هست که سیاستمداران در ریچموندهیل دریافتهاند که باید مانع حضور ایرانیها در شهرداری و پُستهای انتخابی دیگر شوند زیرا از یکسو در جامعه ایرانی کانادایی هیچ سازمان و نهاد معتبر و مرجع اجتماعی و سیاسی وجود ندارد از طرفی دیگر تفرقهای عمیق میان سیاستمداران ایرانیتبار نهادینه شده است.
نکته بسیار مهم در انتخابات شهرداریها و حوزه شهری، اینست که کاندیداها باید در آن مناطق کار جدی انجام داده باشند آن هم نه یک ماه قبل از انتخابات، بلکه از مدتها قبل. در واقع انتخابات 2022 برای کاندیداها از همان روز سهشنبه یعنی فردای پایان انتخابات 2018 آغاز شده است تا با مشکلات محله و مردم آشنا شوند. اگر کاندیدایی موضع جدی داشت باید آنرا در رسانههای جمعی به اشتراک و نقد بگذارد، کاندیدی که از خودش حرفی و طرحی ندارد، اگر هم انتخاب شود نمیتواند به حل مشکلات بیشمار جامعه ایرانی کانادایی کمک کند. تجربه 10 سال اخیر و افتضاح نتایج انتخابات شهرداریهای انتاریو، و تا حدودی هم انتخابات شهرداری ونکوور که دو کاندید ایرانی روز شنبه 20 اکتبر باختند، جای تعارف نمیگذارد که جامعه ایرانی کانادایی از سیاست بیزار و از مشارکت در امور سیاسی کانادا دوری میکند؛ علیرغم اینکه همه به نوعی کارشناس حوزه ایران و خاورمیانه محسوب میشوند.
از سوی دیگر تجربه نشان داده که ایرانیها نمیتوانند بدون حمایت یک حزب، وارد نهادهای تصمیمگیری کانادایی شوند و رای کامیونیتیهای بزرگی مانند هندیها و چینیها را از آن خود کنند.
اینکه آیا در انتخابات چهار سال آینده خواهیم توانست بر این مشکلات فائق شویم و رای و همراهی اعضای کامیونیتی خودمان را با قدرت داشته باشیم، چیزی است که زمان، معلوم میکند.
باشد که در انتخابات بعدی، اشتباهمان را در انتخابات بعدی تکرار نکنیم و از کسانی با تمام نیرو حمایت کنیم که برای جامعه زحمت کشیدهاند و میکِشند.
اگر شما همکاری گرامی ما هستی، مرسی که این مطلب را خواندی، اما کپی نکن و با تغییر به نام خودت نزن، خودت زحمت بکش!
پروتکل علمی - پزشکی جهانی برای مقابله کلیه ویروسهایی مانند کرونا که انتقالشان از طریق بسته هوایی است:
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
Date: Wednesday, October 24, 2018 - 20:00
درباره نویسنده/هنرمند
Saeed Soltanpour سعید سلطانپور مسئول بخش بینالمللی انجمن خبرنگاران و نویسندگان قومی امریکای شمالی است. |
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو