روانشناسی-1069
در یک زندگی زناشویی مطلوب هر کدام از طرفین نمی‌توانند قواعد و قوانین مورد علاقه خود را بدون صلاح‌دید طرف مقابل به اجرا درآورند. زیرا زوجین در واقع دو دوست در یک حرفه ویژه‌ای هستند که از ابتدا توافق کرده‌اند که با هم رو‌راست و درستکار باشند و هر دو بکوشند کار و کسب خود را هر چه بیشتر رونق دهند و تا حد امکان هر دو فکر و زمان خود را صرف بهبود زندگی نمایند.
در واقع ازدواج هم نوعی مشارکت است و کارهای مهم آن بایستی با نظر و توافق هر دو طرف صورت گرفته و نقطه‌نظرهای یکدیگر مور‌د بررسی قرار گیرند. هر نوع سیاست و هر نوع تمرینی که هر دو طرف با آن موافق باشند ممکن است در زندگی زناشویی قابل اجرا باشد. شکی نیست که این اقدام‌ها نباید هیچگونه آزار و اذیتی به هر دو طرف وارد نماید و شکی نیست که در طول زمان ممکن است این توافق‌ها و یا شرایط تغییر کنند زیرا طرفین برداشت‌ها‌ و دیدهایشان عوض می‌شود. حال اگر طرفین مشاهدات و برداشت‌های خود را به تجارب اندوخته خود اضافه نمایند، می‌توانند مجدداً نتایج توافق‌های خود را ارزیابی کنند و آنها را مجدداً شکل جدید دهند و یا بعضی از قواعد و قوانین را تصفیه نموده و یا کلا همه آنهایی را که خوب عمل نمی‌کنند و مورد استفاده نیستند حذف کنند.
مثل همیشه در اینجا به یک مورد مشاوره زناشویی اشاره می‌کنم. مراجع خانمی که وکیل خوبی بود و درآمدش به مراتب بیشتر از درآمد همسر بود. بعد از اینکه این خانم وکیل، دو نوزاد دوقلو به دنیا آورد او و همسرش توافق نمودند که شوهر از کار خود که در اداره‌ای بود استعفا دهد و در خانه بماند و از کودکان نگهداری و سرپرستی نماید. به نظر اعضای خانواده‌های هر دو زوج تصمیم آنها غیرعادی و غیر‌رسمی می‌نمود. آنها مقدار قابل توجهی قضاوت‌های نامربوط نمودند و شوخی و جدی حرف‌هایی زدند.
حتی بعضی از دوستان شوهر نقطه‌نظرهای انتقادآمیزی داشتند و به او متلک هم می‌گفتند مثلا Mr.Mom و یا آقای مادر شده. آنها نگران بودند ‌از این که آقا نقشی را که خود انتخاب کرده و پذیرفته است اصولا مناسبش نیست. با وجود این همه برداشت‌های گمراه‌کننده هر دو زن و شوهر برنامه خود را به مرحله اجرا گذاشتند. شوهر که در خانه مانده بود بخوبی انجام وظیفه می‌کرد و خانمش نیز مثل قبل به کار و حرفه وکالت خود ادامه می‌داد و درآمد او تنها منبع درآمد خانواده گردیده بود. هر دو دختر بچه‌های دوقلو واقعاً از طرز نگهداری و حمایت پدر بسیار شاد و خوشحال بودند و از وجود پدر در خانه لذت می‌بردند و شوهر هم عاشق این بود که در خانه بماند و با کودکان خود باشد. همسر نیز توانست یک رابطه مطلوب و مناسب با خانواده خود و بدون از دست دادن حرفه خود که برای او بسیار رضایت‌بخش و پاداش دهنده بود برقرار سازد.‌
شوهر نیز تا زمانیکه کودکان به مهد کودک رفتند به عنوان اولین فردی که از کودکان خود پذیرایی و نگهداری می‌کرد به کار خود ادامه داد و سپس بر سرکار خود برگشت. این شخص بخوبی وظائف پدری و نگهداری از کودکان را انجام داد و به هیچ‌وجه به قضاوت‌های فامیل و دوستان و آشنایان توجهی ننموده و در نتیجه خانواده‌اش به شکوفایی و خوشی و خوشبختی رسید.
همه انسان‌ها با عقاید مشخصی نسبت به زندگی زناشویی بزرگ می‌شوند و آن ایده‌هایی را که فراموش ننموده‌اند و در خود دارند رشد می‌دهند. بسیار آسان است که ما بسیاری از ایده‌ها و نظریه‌ها را فراموش ننمائیم، اما آنهایی که باقی می‌مانند آن ایده‌هایی هستند که نماینده چیزهایی نیستند که باید باشند لیکن موضوعاتی هستند که قابل تعبیر و تفسیر و دستکاری و تغییر می‌باشند لذا اگر فرد بخواهد می‌تواند این کار را بکند.
در حالیکه مسائل فرهنگی و اجتماعی در زمینه ازدواج و جهت برقراری اصول آن عمل می‌نمایند و به افراد کمک می‌کنند. اما روابط زناشویی با خطر از دست دادن مسائل مهم و حیاتی و عدم علاقه مواجه می‌شود و این درست زمانی است که با شرکت دادن این مسائل اجتماعی و فرهنگی با شکست مواجه شویم و آن نیازهای مهم به تغییرات را انجام ندهیم و نسبت به همسر خود که فردی متفاوت است توجه نداشته باشیم. به کلامی دیگر دخالت تام دادن به یادگیری‌های دوران کودکی و نوجوانی در اثر توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی در زندگی زناشویی و بودن با فردی که مثل آن فکر نمی‌کند خود مشکلی می‌شود. در واقع ازدواج یک موضوع ثابت و ایستائی نیست، بلکه مدام در حال پیشرفت و تغییر و بهبود است. لذا نیاز مبرم به یک دوباره‌سازی در حال عمل و اجرا می‌باشد.‌
به بیان دیگر، ازدواج یک جنبه ثابت و دائمی ندارد و مدام در حال تغییر و تحول و بهبود و منزه شدن است. همه از‌دواج‌های خوب و مطلوب احتمالا نمی‌توانند رشد نمایند و کامل شوند اگر مجدداً مسائل فرهنگی و قدیمی را بدون آزمایش به اجرا درآوریم و با مسائل بهتر و مناسب‌تر آنها را جانشین‌سازی ننمائیم. این ازدواج مناسب زمانی واقعا می‌درخشد که به صورت مداوم هر دو زن و شوهر موضوعات جدید و مناسبی را ابداع نمایند و روی آنها به طور مداوم کار کنند.
در تجارب حرفه‌ای خود به این موضوع مهم برخورد کرده‌ام که زن و شوهرهای جوان و تازه ازدواج کرده کوشش نموده‌اند که با دوستان مناسب روابط خانوادگی و درستی پیدا کنند و بسیاری از رفتارهای مطلوب مناسب را از یکدیگر فرا گیرند. متاسفانه در غربت به دلیل ناآشنایی با افراد که معمولا بدون مرجع هستند بعضی از بدآموزی‌ها باعث بهم خوردن زندگی‌ها خواهد شد. بهتر است با دقت و توجه به رفتار‌ و نگرش خانواده‌ها‌ با چندین بار رفت و آمد و بررسی، با توافق همدیگر با آن خانواده‌ها دوستی طولانی و مداوم پیدا نمود و یا به سادگی از آن دوستان و خانواده‌ها دل کند و جدا شد.