آمار و ارقام دولت تازه منتشر شده نشان می‌دهد که تعداد فزاینده‌ای از تازه‌واردان به کانادا در پناهگاه‌ها به سر می‌برند و بی‌خانمان هستند. دو گزارش جدید منتشر شده در هفته جاری توسط اداره اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا‌ نگاهی اجمالی به مشکل بی‌خانمانی در سراسر کشور‌ دارد.
مطالعات جدید که در مورد استفاده‌کنندگان از پناهگاه‌ها بین سال‌های 2005 تا 2016 ‌تهیه شده است نشان می‌دهد که تعداد افراد استفاده کننده از این پناهگاه‌ها افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده بطوریکه تعداد زیادی از آنها از پناهندگان هستند.
در سال 2016‌، 2000 پناهنده در پناهگاه‌ها خوابیده‌اند؛ البته امکانات پناهگاه‌ها به صورت اختصاصی به پناهندگان به کانادا تعلق ندارد و در خدمت کل اجتماع‌ست ام افزایش 1000 نفری از دو سال پیش تاکنون این موضوع را قابل تعمق می‌کند.
"تیم ریشتر" ‌رئیس اتحادیه کانادا برای پایان دادن به بی‌خانمانی‌ گفت: وی معتقد است که پناهندگان به دلیل کمبود ظرفیت مسکن در مناطقشان، مجبور می‌شوند به پناهگاه‌های بی‌خانمان روی آورند. وی گفت: "بسیاری از آنها به تورنتو در انتاریو و کبک می‌آیند‌، و در آن جوامع‌، بازار اجاره واقعاً گران و سخت است و ما ظرفیت نگهداری آنها را نداریم".
بی‌خانمانی تابعی از قابلیت دسترسی به مسکن ارزان برای اجاره و داشتن درآمد است. هنگامی که در کانادا تازه‌وارد هستید‌، درآمدی ندارید که بتوانید خانه بخرید‌، و گزینه‌های مسکن ارزان قیمت نیز به اندازه کافی نیست. کانادا اخیرا هجوم پناهجویان غیر قانونی را که به طور نامنظم از مرز‌های کشور عبور می‌کنند را‌ تجربه کرده است؛ به ویژه هجومی که با توجه به توافق‌نامه بین آمریکا و کانادا به این پناهندگان غیر قانونی اجازه می‌دهد که وارد خاک کانادا شوند. با توجه به آمار پلیس فدرال کانادا از سال 2017 تا‌کنون 46000 مهاجر غیر قانونی وارد کانادا شده‌اند. بسیاری از آنها در انتظار نتیجه پرونده خود در تورنتو و مونترال اقامت کرده‌اند و این موضوع باعث فشار بر ظرفیت مسکن موقت در این شهرها شده است.
با توجه به تخمین‌های زده شده در سال 2018 در شهر تورنتو 40 درصد از افرادی که از پناهگاه‌ها استفاده کرده‌اند از متقاضیان پناهندگی‌ هستند و در همین رابطه از دیگر شهر‌های استان خواسته شده است که در راستای کمک به شهر تورنتو این پناهندگان را در خود بپذیرند. مطالعات انجام گرفته کلیه افرادی را که در پناهگاه‌ها بودند یا در خیابان می خوابند و یا با دوستانشان زندگی می‌کنند را شامل می‌شود و آمار نشان می‌دهد گروه‌های درگیر در این قضیه از 32 گروه در سال 2016 به 61 گروه در سال 2018 افزایش پیدا کرده است.