در فصل تابستان امسال خریداران مسکن مجددا" با یک سری سوالات مشابه  مواجه هستند، از جمله آیا قیمت‌های املاک، قیمت‌های مناسبی‌ از جهت قیمت سرمایه‌گذاری‌ می‌باش‌؟ و آیا از لحاظ تملک به جهت کسب درآمد از محل‌ اجاره این قیمت‌ها مناسب به خریداری می‌باشند‌ یا خیر؟ و آیا با توجه به قوانین حال حاضر وامی، اپلیکشن آنها به اصطلاح  تایید می‌شود یا خیر؟‌ آیا در کوتاه مدت سود کافی خواهند کرد یا نه؟
واقعیت این است که صرفه نظر از اینکه مورد شما مربوط به کدام گروه یا دسته از وام گیرندگان وام مسکن می‌باشد هیچ کس نمی‌تواند با قاطعیت از شرایطی که در آینده ممکن است پیش بیاید شما را آگاه سازد و به اصطلاح هیچکس کریستال بال ندارد که پیشگویی خوبی ارائه دهد و همه گفتمان‌ها و تحلیل‌های موجود بر پایه یکسری متغیرهای اقتصادی و داده‌های تاریخی می‌باشد که هر دوی ایندسته‌ها قابل به چالش کشیدن از طرف منتقدان بازار می‌باشد. دلیل این اتفاق نا‌موزون حداقل مشخص است متاسفانه در چهار سال گذشته آنچه مشاهده شده‌ این است که دولت جدید یک سری تصمیمات سیاسی به امید کنترل بازار مسکن گرفته  است که  نتیجه آن کشاندن کشور به لبه یک رکود جدید اقتصادی دیگر است. بنده شخصا" هیچ تمایلی به هچکدام از حزب‌های سیاسی موجود در کانادا ندارم و فقط به برنامه‌های احزاب رای می‌دهم هر چند می‌دانم که آنها ممکن است برنامه از پیش اعلام شده خود را اجرا نکنند. لذا نظر بنده یک تحلیل اقتصادی خواهد بود تا یک انتقاد سیاسی.
واقعیت‌های اقتصادی موجود در نظام اقتصادی کانادا این است که ارزش واحد پولی و هزینه‌ استقراض پول از تراز بازرگانی  بین صادارات و وارادت‌ تعیین شود و دولت با ابزار‌های مالی که در دسترس دارد از جمله استقراض با اوراق قرضه عرضه و تقاضای پول را کنترل می‌کند و مانند یک کالا تعیین می‌کند که اگر عرضه‌ پول زیاد شود قیمت‌ها باید‌ پایین بیاید و آثار تورمی خود را بجا بگذارد و اگر بلعکس عرضه پول کم شود قیمت پول که همان بهره است افزایش یابد.‌ به این بسته موجود هم می‌توان ابزار مالیاتی که دولت دارد هم اضافه کرد که می‌تواند به نرخ تورم و عرضه و تقاضای پول کمک کند.
خوب با  این مختصر اگر دولت‌ها تصمیم به دخالت و دستکاری بازار عرضه و تقاضا یک کالا از جمله املاک را بکند، نتیجه آنچه که از نظر اقتصادی انتظار می‌رود نمی‌شود. در این مورد می‌توان اجرای برنامه استرس تست دولت را اشاره کرد که به هدف کنترل قیمت‌ها از اول‌ ژانویه سال گذشته به اجرا در آمده است و کم‌کم نتیجه معکوس اقتصادی خود را که همان رکود  می‌باشد بجای کنترل قیمت‌ها نمایان ساخته است. در حال حاضر تمام خریداران بازار مسکن از جمله خریداران بار اول دچار مشکل شده‌اند، در حالی‌که افزایش حبابی قیمت‌ها نتیجه هجوم خریداران خارجی و محتکاران املاک اتفاق افتاده است و دولت‌ها بجای اینکه این ضعف خود را بجهت کنترل اینگونه خریداران و اخذ مالیات از این گروهها را ترمیم کند اقدام به کنترل کل بازار مسکن را گرفته است.‌ خوب با این تحلیل کوتاه  شما متوجه می‌شوید در چه شرایطی شما باید اقدام به خرید وام مسکن بکنید. به اعتقاد شخص بنده باید همه ما ریسک‌های بازار مسکن را بپذیریم و همه در این حال به این باور برسیم که انتخاب دیگری نداریم. شما اگر نگاهی به بازار اجاره مسکن کنید خیلی ساده متوجه می‌شوید در وسط چه فرایند قرار گرفته‌اید. در همین تورونتو قیمت اجاره به مرزی رسیده است که حتی برای افراد با درآمد متوسط قابل پرداخت نمی‌باشد. اگر‌چه بنده اعتقاد دارم که دولت‌ها قادر به اصلاح این نابسامانی با  اجرای‌ برنامه‌هایی انقباضی را دارد. از جمله کاهش پذیرش مهاجران جدید و باز گذاشتن دست وام دهندگان وام مسکن از این جهت که بازار به اصطلاح خود تصمیم به تغییر قیمت‌ها بگیرد‌ و تا حدودی علایم این تغییر رویه هم در چند ماه گذشته شنیده شده است و حتی ممکن است بر اساس شایعات موجود در تاریخ مارچ 19 تغییراتی را هم اعلام بکند. در هر حال توصیه صادقانه این است که همه افرادی که در حال حاضر اجاره پرداخت می‌کنند اگر دارای شرایط مناسب از جمله درآمد کافی و پول پیش مناسب با حداقل 5 درصد نیاز می‌باشند اقدام به خریداری کنند چون این حداقل چیزی است که امکان ضرر برای شما نخواهد داشت.
با امید اینکه مطلب این هفته مورد استفاده قرار گرفته باشد.