یک هفته دیگر بیشتر به انتخابات 7 جون 2018 انتاریو نمانده است. رقابت‌ها همزمان با گرم شدن هوای تورنتو، داغ‌تر و نظر‌سنجی‌ها و گمانه‌زنی‌ها بین احزاب و نمایندگان‌شان هر روز بالا و پایین می‌شود.
این انتخابات برای جامعه ایرانی کانادایی یک اتفاق مهمی‌ست که می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ سیاسی اجتماعی جامعه ایرانی ما باشد.
حضور چند نامزد جوان ایرانی، منجمله 3 دختر جوان از 3 حزب مختلف، نشان از رشد سیاسی جامعه ایرانی دارد. برنده شدن هر کدام از این زنان، می‌تواند تاثیرات مهمی در فعال‌تر شدن زنان و دختران ایرانی کانادایی داشته باشد. در این میان سمن طبسی‌نژاد، کاندید ان‌دی‌پی از پُرایرانی‌ترین منطقه در تورنتو و شاید کانادا، توانسته است با تلاش‌های شبانه‌روزی و حمایت کسبه‌های خوشنام ایرانی و داوطلبان جوان، تبدیل به یک رقیب برای نماینده باسابقه و مسن لیبرال منطقه شده و بعنوان یک مدعی جدی در صحنه سیاسی مطرح شود.
سمن طبسی‌نژاد روز یکشنبه دفتر انتخاباتی‌اش در پلازی ایرانیان را با حضور جمعی از حامیان و داوطلبان که از ملیت‌های مختلف بودند، افتتاح کرد. سمن توانسته یک کمپین مثبت با انرژی و لبخند واقعی را با حمایت خانواده‌اش آغاز و با سرزدن به خانه‌های مردم و گوش دادن به حرف‌های آنها، آرای قابل ملاحظه‌ای را، بخصوص در میان جامعه ایرانی منطقه ویلودیل، جلب کند.
یکی از ویژگی‌های سمن  این است که به دو حزب حاکم در این دو دهه گذشته در انتاریو تعلق ندارد، در نتیجه از آلودگی‌های سیاسی ناپاک دور بوده و هست. جوانی به اضافه دانش سیاسی وی با مدرک فوق لیسانس از دانشگاه مک‌گیل، در حوزه‌های مردمی، اجتماعی و سیاست استانی، کانادا، خاورمیانه، و دیدگاه‌های مترقی وی، سمن را یک سرو گردن شایسته‌تر از دیگر کاندیداهای منطقه خودش قرار می‌دهد. وی در عین جوانی و به واسطه مطالعات و کارهای دانشگاهی‌اشت قدرت تجزیه و تحلیل مسایل را بدست آورده که بسیاری از سیاستمداران کانادایی امروز فاقد آن هستند.
در حال حاضر ان‌دی‌پی بر اساس آخرین نظر‌سنجی‌ها 39.3 درصد محبوبیت دارد، و با دو درصد بیشتر از داگ فورد و محافظه‌کاران پیشی گرفته است که این اعداد شانس سمن را هم به میزان زیادی افزایش می‌دهد. تا هفته دیگر باز هم این ارقام تغییر خواهند کرد. برنده شدن در محله‌ای که همیشه بین لیبرال‌ها و محافظه‌کاران دست‌بدست چرخیده است آنهم توسط یک ایرانی می‌تواند افق تازه‌ای را در این منطقه بگشاید. چندین  سال پیش- سال 1999-  خانم فهمیه مرتضوی نیز از این منطقه از طرف لیبرال‌ها نامزد شد و با رای کمی رقابت را به نماینده محافظه‌کار باخت. در آن دوران تعداد ایرانی‌ها به اندازه امروز نبود، تعداد کره‌ای ها هم البته کمتر بود. رقیب محافظه‌کار این منطقه کره‌ای الاصل است که به شدت از طرف جامعه کره‌ای حمایت می‌شود.
امروز در این منطقه، لیبرال‌ها برای نباختن تنها نیاز به یک معجزه دارند، و یا یک اشتباه جدی (با احتمال بسیار پایین) از سوی دو رقیب و مدعی اصلی: اندریا هورت و یا داگ فورد که هردو سیاستمداران حرفه‌ای هستند که سال‌ها زیر ذره‌بین رسانه‌ها و احزاب رقیب فعالیت داشته‌اند.
شهر تورنتو تعیین‌کننده اصلی سرنوشت دولت ،چه در استان انتاریو چه در دولت فدرال می‌باشد. همانگونه که قبلا اشاره کرده بودم، در این دوره بعلت سیاسی شدن بیش از حد انتخابات برنامه‌های جدی و مطالبات مهم مردم خیلی مطرح نشد. مثلا تا امروز برنامه حزب محافظه‌کار هنوز اعلام نشده است، و این به این معناست که در انتخابات مردم باید یا از فورد خوششان بیاید و یا از او گریزان باشند! این موضوع در مورد آندریا هوروت نیز صادق است اما آنچه که اکثریت مردم به آن معتقدند اینست که کاتلین وین محبوبیت خود را از دست داده و حکومت را واگذار خواهد کرد. وین در مناظره چهار روز پیش گفت: متاسفم که مردم مرا دوست ندارند، اما من خیلی کار خوب کردم و از کارنامه خودم راضی هستم، این جملات یک توهین به شعور رای‌دهندگان محسوب می‌شود. کاتلین وین با دولت اکثریت، پنج سال وقت داشت و هر روز در رسانه‌ها بود و می‌توانست کارهای جدی انجام دهد که نداد. اگر دولت بعدی اکثریت نباشد، باید ظرف یکسال آینده منتظر انتخابات دوباره باشیم.
پایان سخن، اینکه اگر توقع داشته باشید که برنده شدن احزاب متفاوت، تغییراتی جدی در سیستم سیاسی و اقتصادی انتاریو رخ بدهد، نشان می دهد که شما هنوز سیستم سیاسی کانادا و مردم رای‌دهنده را نشناخته‌اید. بنابراین توقع تحولات اساسی از هیچ کدام از احزاب را نداشته نباشید زیرا ما در انتاریو آنقدر بدهکار هستیم که باید سال‌ها ریاضت اقتصادی جدی و علمی داشته باشیم تا بتوانیم آسیب‌های اقتصادی دولت لیبرال را جبران کنیم. در نظر داشته باشید که تمدید نفتا هم اکنون به خطر افتاده است. پافشاری ترامپ بر روی تعرفه‌های اتوموبیل و آهن باعث ضربات شدیدی بر استان انتاریو، مهمترین استان اقتصادی و شریک تجاری آمریکا، خواهد شد.
به عبارت ساده، حضور سمن طبسی‌نژاد سطح سیاسی جامعه ایرانی کانادایی، زنان، جوانان و تحصیل‌کرده‌‌ها را بالا می‌برد. اگر وی بتواند یک وزیر لیبرال (دیوید زیمر) را شکست بدهد و با قدرت وارد مجلس شود، آنوقت آندریا هورت مجبور خواهد شد به وی یک پُست وزارت هم بدهد، که این خودش نقطه‌ی عطفی برای زنان ایرانی کانادایی خواهد بود.