شهرداری تورنتو ۲ میلیون دلار برای بیرون کردن بی‌خانمان‌ها از پارک خرج کرد، اما ۲ میلیون دلار برای اجاره خانه ۱۰ سال آنها نمی‌دهد

شهرداری-تورنتو-۲-میلیون-دلار-بیرون-کردن-بی-خانمان-ها-از-پارک-خرج-کرد-اجاره

هزینه‌های محوطه‌سازی (چمن‌کاری) تاکنون به ۷۹۲,۶۶۸ رسیده است

شهر تورنتو نزدیک به ۲ میلیون دلار برای پاکسازی ۳ پارک از بی‌خانمان‌ها و تعمیرات پارک‌ها هزینه کرد. بر اساس ارقامی که روز جمعه توسط مقامات شهرداری منتشر شد، شهر تورنتو برای رسیدگی به بیرون کردن ۲۲ بی‌خانمان که از بی‌سرپناهی در پارک‌ها چادر زده بودند، نزدیک به ۲ میلیون دلار خرج کرده است.
این درحالیست که چنین مبلغی برای تامین ۱۰ سال اجاره یک آپارتمان خوب در مرکز تورنتو برای هر یک از آنها کافی بود. پلیس برای بیرون کردن این افراد از دادگاه حکم گرفت و ساعت‌ها با مردم معترضی که به طرفداری از بی‌خانمان‌ها تجمع کرده بودند درگیر شد. نهایتا ۶ نفر از آنها به شلتر رفتند.

شهرداری تورنتو ۲ میلیون دلار برای بیرون کردن بی‌خانمان‌ها از پارک خرج کرد، اما ۲ میلیون دلار برای اجاره خانه ۱۰ سال آنها نمی‌دهد
در بیانیه خبری شهر تورنتو آمده که هزینه‌های اجرایی، تذکر دادن، دادگاه، پلیس، حصارکشی، اعلامیه‌ها و چمن‌کاری ۳ پارکی که بی‌خانمان‌ها در آنها سکنی گزیده بودند بالغ بر ۲ میلیون دلار شده که همه را این شهر طی چند روز پرداخت کرده است. حصاركشی در اطراف سه پارک "ترینیتی بل‌وودز"، "الکساندرا" و "استادیوم لامپورت" برای اعلامیه و سپس پاكسازی محوطه حدود ۳۵۷,۰۰۰ دلار خرج برداشته که اکنون این حصارها نیز برداشته شده‌اند. هزینه‌های محوطه‌سازی (چمن‌کاری) تاکنون به ۷۹۲,۶۶۸ رسیده و شهرداری می‌گوید بذرهای پاییزی ریخته و بذرهای چمن دیگری در بهار و پاییز ۲۰۲۲ با رقم‌هایی مشابه مجددا ریخته خواهد شد زیرا "ترمیم کامل چمن بیش از یک فصل طول می‌کشد"! البته به اعداد فوق باید هزینه‌های پلیس، آتش نشانی، امدادگران، حمل و نقل، مدیریت زباله و "سایر هزینه‌های عملیاتی" را نیز افزود! تنها هزینه‌ای که علاوه بر این سه پارک شامل همه بی‌خانمان‌های دیگر نیز شده، تذکر دادن قانونی بوده که هزینه‌اش بالغ بر ۸۴۰,۱۲۷ دلار شده است!
شهرداری می‌گوید که برپایی چادر بی‌خانمان‌ها و ایجاد اردوگاه‌های چادری غیرقانونی‌ست، اعتراضات همسایه‌های پارک‌ها را بدنبال داشته، خطر آتش‌سوزی برای بی‌خانمان‌ها دارد و دسترسی به کلیه امکانات پارک‌ها را برای مردم سخت می‌کند. شهرداری می‌گوید مجموعا از شروع کرونا تاکنون به ۸۳۵ نفر اعلامیه خروج داده و آنها را "فضای داخلی" منتقل کرده است. منظور از فضای داخلی معمولا شلتر است که بی‌خانمان‌ها بطور موقت برای جلوگیری از مشکلات کوتاه مدت، و نیز در مورد بی‌خانمان‌ها فرار از حملات پلیس، به آنها پناه می‌برند و ظرف چند روز نیز از آنها خارج می‌گردند. برخی از این افراد سال‌های سال از شلتری به شلتر دیگر می‌روند.
پاکسازی‌های این سه پارک منجر به جابجایی ۲۲ بی‌خانمان شده است. اگر شهرداری برای هریک از این بی‌خانمان‌ها ماهی ۱,۰۰۰ دلار آپارتمانی خوب در مرکز شهر تورنتو هزینه می‌کرد، می‌توانست اقامت حدود ۱۰ سال آنها را تامین کرده باشد. نهایتا پس از سه بار جابجایی و درگیری‌های متوالی با مردم، ۶ نفر از این بی‌خانمان‌ها به شلتر نقل مکان کرده‌اند. شهرداری نمی‌گوید بقیه آنها کجا هستند اما افزوده که در آوریل گذشته و بار دیگر در ماه ژوئن برای افرادی که در دیگر جاها نیز چادر زده‌اند اعلامیه پاکسازی صادر کرده است. شهرداری می‌گوید پاکسازی این پارک‌ها هم با همین اعلامیه‌ها و سپس با حکم دادگاه اجرایی شده که گاهی منجر به بروز صحنه‌های خشونت‌آمیز میان پلیس و مردم حمایت‌کننده از بی‌خانمان‌ها و دستگیری آنها گشته است.

بی‌خانمانی در تورنتو
شهرداری خاطرنشان کرد که نزدیک به ۶,۶۴۰ نفر از آوریل ۲۰۲۰ تا آگوست سال جاری بی‌خانمان بوده‌اند که به خانه‌های دائمی نقل مکان کرده‌اند و ۱,۸۹۸ نفر که در اردوگاه‌های چادری زندگی می‌کردند نیز به فضاهای سرپوشیده فرستاده شده‌اند. شهرداری می‌گوید امسال ۶۶۳.۲ میلیون دلار در زمینه بی‌خانمانی و راه حل‌های مسکن آنها سرمایه‌گذاری می‌کند ، در حالی که پیشتر و در سال ۲۰۱۹ حدود ۳۶۵.۸ میلیون دلار هزینه کرده بود. شهرداری می‌گوید ۶۱ نفر را از این سه پارک بیرون رانده، بی‌خانمان‌ها می‌گویند تقریبا ۱۴ نفر از بی‌خانمان‌ها پس از بیرون شدن از یک پارک به پارک دیگر و سپس به پارک بعدی رفته‌اند {یعنی ۴۲ نفر از ۶۱ نفر افراد با شمارش تکراری هستند}.
بی‌خانمان‌هایی که در اردوگاه‌های چادری زندگی می‌کنند می‌گویند که پناهگاه‌ها و هتل‌های ارائه شده توسط شهرداری هم امن نیستند، هم محدودیت رفت و آمد دارند، هم اجازه داشتن برخی وسائلشان را نمی‌دهند و هم خطر بیماری‌های گوناگون را دارند. آنها می‌گویند گزینه‌های شهرداری آنچنان مسائلی را در خود دارند که مطلوب نیستند و آنها زندگی در چادر را به آنجاها و شرایط‌شان ترجیح می‌دهند. شهرداری می‌تواند برای سال‌ها به راحتی با ارقامی بسیار کوچکتر از آنچه اعلان می‌کند آپارتمان‌های کوچک ساخته و یا اجاره کند و این افراد را در آنها سکنی دهد.

بیشتر بخوانید: